تفاله زیر سایه هوش مصنوعی کلمه سال ۲۰۲۵ شد

به گزارش خرید بک لینک به نقل از تک کرانچ، دیکشنری میریام وبستر باتوجه به هجوم قدرتمند محتوایی که وب را در ۱۲ ماه گذشته در بر گرفته، کلمه سال ۲۰۲۵ میلادی را Slop به مفهوم «تفاله» یا بی کیفیت انتخاب نمود. این دیکشنری اصطلاح مذکور را بعنوان محتوای دیجیتال باکیفیت پایین توصیف کرد که معمولا به صورت انبوه با هوش مصنوعی تولید می شود. میریام وبستر در این زمینه نوشت: کلمه «تفاله» هم مانند واژه های لزج، لجن سنگین و چرک یا کثیف، حالت چیز مرطوبی را القا می کند که فرد نمی خواهد آنرا لمس کند. بی کیفیت شامل همه چیز می شود. دیکشنری مذکور در ادامه اضافه کرد در عصر اضطراب هوش مصنوعی، این اصطلاح برای برقراری ارتباط با لحنی که کمتر هراسناک و بیشتر طعنه آمیز نسبت به این فناوری باشد، طراحی شده است. گرگ بارلو رئیس میریام وبستر در این زمینه می گوید: این یک واژه گویا است. این بخش از فناوری تحول برانگیز هوش مصنوعی است که گاهی اوقات به نظر مردم جالب، ناراحت کننده و کمی مسخره می آید. واژه تفاله به طور قطع در سالجاری میلادی در موارد بسیاری به کار رفته چونکه خبرنگاران و مفسران تلاش داشتند روش های نوینی که پلت فرم هایی مانند سورا (متعلق به اوپن ای آی) و Veo(متعلق به جمینای گوگل) با آنها اینترنت را متحول کرده اند، توصیف کنند. حالا با کمک نوع جدید تولید کننده محتوا، کتاب ها، پادکست ها، ترک های موسیقی و آگهیهای بازرگانی تلویزیونی هوش مصنوعی و حتی کل یک فیلم با این فناوری ساخته شده است. تحقیقی در ماه می سالجاری میلادی ادعا نمود تقریبا ۷۵ درصد تمام محتوای جدید وب از ماه پیش از آن تاحدودی با هوش مصنوعی ترکیب شده است. این ابزارهای جدید حتی به چیزی منجر گردیده است که «اقتصاد تفاله» نامیده می شود و در آن از انبوه محتوای ساخته شده با هوش مصنوعی برای کسب درآمد تبلیغاتی به کار می رود. منتقدان بیم آن دارند که این روند جوامع دیجیتال را بیشتر از پیش دوقطبی کند چونکه از یک سو اشخاصی قرار دارند که توان پرداخت برای محتوای با کیفیت و پشت دیوار پرداخت را دارند و از طرف دیگر عده ای تنها می توانند یک رژیم دیجیتال مبتنی بر تفاله را در پیش بگیرند که ارزش اطلاعاتی چندانی ندارد. بطور خلاصه این بخش از فناوری تحول برانگیز هوش مصنوعی است که گاهی اوقات به نظر مردم جالب، ناراحت کننده و کمی مسخره می آید. منتقدان بیم آن دارند که این روند جوامع دیجیتال را بیشتر از پیش دوقطبی کند چراکه از یک سو اشخاصی قرار دارند که توان پرداخت برای محتوای باکیفیت و پشت دیوار پرداخت را دارند و از جانب دیگر عده ای تنها می توانند یک رژیم دیجیتال مبتنی بر تفاله را در پیش بگیرند که ارزش اطلاعاتی چندانی ندارد.