کشف یک رشته عظیم کیهانی به طول ۵۰ میلیون سال نوری

به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا، بتازگی کشف شده است که کهکشان های ساکن در یک رشته عظیم ماده تاریک، به طور عمده در همان جهتی که رشته می چرخد، می چرخند. این کشفی است که آن چه ستاره شناسان فکر می کنند در مورد چگونگی تاثیر محیط بر تکامل کهکشانی می دانند را به چالش می کشد.
به نقل از اسپیس، این رشته، رشته ای در شبکه کیهانی است که به طور عمده از ماده تاریک تولید شده و با ماده معمولی در هم آمیخته شده است و کل جهان را در بر می گیرد.
این رشته که در فاصله ۱۴۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد، ساختاری تو در تو دارد و در قلب آن، ردیفی از ۱۴ کهکشان وجود دارد که تقریبا دقیقا در خطی به طول ۵.۵ میلیون سال نوری و عرض ۱۱۷ هزار سال نوری قرار گرفته اند و همگی سرشار از گاز هیدروژن هستند که برای تشکیل ستاره ها مورد نیاز است.
این ردیف از کهکشان ها سپس در رشته بزرگتری که ۵۰ میلیون سال نوری طول دارد و در مجموع حدود ۳۰۰ کهکشان را در خود جای داده است، جای گرفته اند.
این ردیف کهکشانی خارق العاده است، نه به این علت که در یک نوار باریک هم تراز شده اند، بلکه به این علت که خیلی از آنها در همان جهتی که رشته می چرخد، می چرخند. به هر کهکشان فکر کنید که به آرامی به دور محور خود می چرخد و سپس آن کهکشان ها را عمود بر محور طولی رشته تصور کنید که با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ثانیه در همان جهتی که خودشان به دور محور خود می چرخند، به دور آن دوک می چرخند. در مجموع، این یکی از بزرگترین چارچوب های چرخشی منسجم شناخته شده در جهان است.
«لیلا یونگ»(Lyla Jung) از دانشگاه آکسفورد در اطلاعیه ای اظهار داشت: آن چه این ساختار را استثنایی می کند، نه تنها اندازه آن، بلکه ترکیب هم ترازی چرخش و حرکت چرخشی آن است. این کشف به ما بینش نادری در مورد چگونگی چرخش کهکشان ها از چارچوب های بزرگتری که در آن زندگی می کنند، می دهد.
«یونگ» و «مادالینا تودوراچ»( Madalina Tudorache) از آکسفورد، با بهره گیری از ۶۴ بشقاب شبکه ای تلسکوپ رادیویی MeerKAT در آفریقای جنوبی، مطالعه روی این رشته را به صورت مشترک رهبری کردند تا حرکت گاز هیدروژن خنثی در کهکشان ها و رشته را ردیابی کنند که با داده های نوری از ابزار طیف سنجی انرژی تاریک در رصدخانه ملی «کیت پیک»(Kitt Peak) در آریزونا و نقشه برداری آسمانی دیجیتال اسلون(Sloan) در نیومکزیکو ترکیب شده است.
ستاره شناسان در سال ۲۰۲۲ کشف کردند که رشته های موجود در شبکه کیهانی، بر مبنای حرکت کهکشان های درون خود درحال چرخش هستند. این کشف جدید که خود کهکشان ها در محور خود در همان جهت چرخش رشته می چرخند، به سبب نحوه تفکر ستاره شناسان در مورد ایجاد اولیه کهکشان ها حیرت انگیز بود.
به عنوان نمونه، گاز، ستارگان و غبار موجود در کهکشان راه شیری همگی به دور مرکز کهکشان درحال چرخش هستند. ۲۲۰ میلیون سال طول می کشد تا خورشید و منظومه شمسی ما یک دور کامل به دور کهکشان بچرخند. چرخش یک کهکشان تا حدودی میراثی از ابر گازی چرخانی است که در ابتدا ۱۳ میلیارد سال پیش آن را ایجاد کرده است، ابری که تکانه زاویه ای خویش را به کهکشان منتقل می کند. در عین حال، از آن زمان تاکنون، اغلب کهکشان ها برخوردهای نزدیک، تصادم ها و ادغام های کامل با کهکشان های دیگر را تجربه کرده اند که می توانسته نحوه چرخش آنها را مختل کند.
در عین حال، چرخش این رشته به وضوح بر نحوه چرخش کهکشان های درون آن تسلط دارد. شاید با هدایت گاز هیدروژن در امتداد رشته ماده تاریک و بسمت کهکشان ها بگونه ای که چرخش آنها را مجبور می کند و با این حال سوخت بیشتری برای تشکیل ستاره فراهم می آورد.
«تودوراچ» می گوید: این رشته یک سابقه فسیلی از جریان های کیهانی است که به ما کمک می نماید تا بفهمیم کهکشان ها چطور چرخش خویش را به دست می آورند و چطور در طی زمان رشد می کنند.
کهکشان های موجود در این رشته هم نسبتاً جوان و در مراحل ابتدایی توسعه به نظر می رسند و این امکان وجود دارد که چرخش آنها با بالغ شدن تغییر کند.
در عین حال، این که جریان مواد در امتداد رشته های کیهانی می تواند تا این حد بر خواص کهکشان ها تاثیر بگذارد، جای تعجب دارد و منجر به اصلاحات مهمی در مدلهای چگونگی ایجاد کهکشان ها خواهد شد.
این کشف روز گذشته در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society گزارش شد.

بطور خلاصه این رشته که در فاصله ۱۴۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد، ساختاری تو در تو دارد و در قلب آن، ردیفی از ۱۴ کهکشان وجود دارد که حدودا دقیقا در خطی به طول ۵.۵ میلیون سال نوری و عرض ۱۱۷ هزار سال نوری قرار گرفته اند و همگی سرشار از گاز هیدروژن هستند که برای تشکیل ستاره ها مورد نیاز است. به هر کهکشان فکر کنید که به آرامی به دور محور خود می چرخد و سپس آن کهکشان ها را عمود بر محور طولی رشته تصور کنید که با سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ثانیه در همان جهتی که خودشان به دور محور خود می چرخند، به دور آن دوک می چرخند. ۲۲۰ میلیون سال طول می کشد تا خورشید و منظومه شمسی ما یک دور کامل به دور کهکشان بچرخند.

منبع: خرید بک لینک