به گزارش خرید بک لینک، دریاچه ها، مجموعه آب هایی هستند که از بارندگی، ذوب برف، رودخانه ها و آب های زیرزمینی تغذیه می شوند و به خاطر حضور آنها زمین دارای حیات است. دریاچه ها همینطور حاوی سوابق زمین شناسی مهمی از آب و هوای گذشته سیارات هستند. محققان دانشگاه هنگ کنگ چین در مطالعه اخیرشان به بررسی تعداد دریاچه های مریخ باستانی پرداخته اند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، اگرچه مریخ امروز یک بیابان یخ زده است، اما دانشمندان در مطالعات اخیرشان نشان داده اند که مریخ حاوی شواهدی از دریاچه های باستانی است که میلیاردها سال پیش وجود داشته اند و همین مساله می تواند شواهدی برای حیات باستانی و شرایط آب و هوایی خاص سیاره سرخ عرضه کند.
دکتر “جوزف میکالسکی”(Joseph Michalski) زمین شناس دانشکده علوم زمین دانشگاه هنگ کنگ(HKU) با بررسی فراتحلیلی داده های ماهواره ای چندین ساله ای که شواهدی از دریاچه های مریخ را نشان می داد، اظهار نمود که دانشمندان امکان دارد به صورت قابل ملاحظه ای تعداد دریاچه های مریخ باستانی که زمانی وجود داشته اند را دست پایین گرفته باشند.
میکالسکی در اینباره اظهار داشت: ما حدودا ۵۰۰ دریاچه باستانی را می شناسیم که در مریخ نهشته شده اند، اما حدودا همه دریاچه هایی که می شناسیم بزرگ تر از ۱۰۰ کیلومتر مربع هستند. اما روی زمین، ۷۰ درصد دریاچه ها کوچک تر از این اندازه هستند و در محیط های سردی که یخچال های طبیعی عقب نشینی کرده اند، به وجود آمده اند. شناسایی این دریاچه های کوچک در مریخ توسط ماهواره های سنجش از راه دور دشوار است، اما احیانا تعداد زیادی از دریاچه های کوچک در این سیاره وجود داشته اند. به احتمال زیاد حداقل ۷۰ درصد از دریاچه های مریخ هنوز کشف نشده اند. دانشمندان برای درک تغییرات آب و هوایی، این دریاچه های کوچک روی زمین را زیر نظر دارند اما دریاچه های کوچک گم شده در مریخ هم امکان دارد حاوی اطلاعات مهمی در مورد آب و هوای گذشته این سیاره باشند.
نتایج مطالعات اخیر همینطور نشان داده است که بیشتر دریاچه های شناخته شده مریخ در ارتباط با دوره ای بین ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ میلیون سال پیش هستند، اما هر یک از این دریاچه ها امکان دارد در طول این بازه زمانی از نظر زمین شناسی فقط یک زمان کوتاه(۱۰ هزار تا ۱۰۰ هزار سال) دوام آورده باشند، این بدان مفهوم است که مریخ باستانی احیانا عموما سرد و خشک بوده است، اما برای مدت کوتاهی هم به صورت دوره ای گرم شده است.
میکالسکی در ادامه اضافه کرد: به علت گرانش کمتر در مریخ و خاک فراگیر و ریزدانه، دریاچه های مریخ بسیار کدر می شدند و همین مساله ممکن بود اجازه ندهد نور به عمق سیاره نفوذ کرده و زندگی فتوسنتزی را(اگر وجود داشت) به چالش بکشد.

دریاچه ها، حاوی آب، مواد مغذی و منابع انرژی همچون نور برای فتوسنتز برای حیات میکروبی هستند. بنابراین، دریاچه ها هدف اصلی برای اکتشافات اختر زیستی توسط مریخ نوردهایی مانند مریخ نورد استقامت ناسا که حالا در مریخ است، هستند.
میکالسکی اخطار داد همه دریاچه ها برابر نیستند. به عبارت دیگر، شرایط بعضی از دریاچه های مریخ برای حیات میکروبی مساعدتر از بقیه است، چونکه بعضی از دریاچه ها بزرگ، عمیق و دارای طیف وسیعی از محیط ها مانند سیستم های گرمابی هستند که می تواند برای شکل گیری زندگی ساده مفید باشند. از این منظر، امکان دارد منطقی باشد که دریاچه های بزرگ، باستانی و متنوع از نظر محیطی را برای اکتشافات آینده هدف قرار دهیم. زمین میزبان خیلی از محیط ها است که می توانند شبیه به سیارات دیگر باشند. با بررسی زمینهای سخت سوالبار گرفته تا اعماق دریاچه مونو ما می توانیم تعیین نماییم که چگونه ابزارهایی برای تشخیص حیات در جای دیگر طراحی نماییم. بیشتر این ابزارها برای شناسایی بقایای حیات میکروبی مناسب هستند.
چین نخستین فرودگر خود به نام ژورونگ را در ماه مه ۲۰۲۱ با موفقیت بر روی مریخ فرود آورد. ژورونگ هم اکنون در دشت های “یوتوپیا پلنیتیا”(Utopia Planitia) مریخ حرکت می کند ​​و عوامل کانی شناسی و شیمیایی اثرگذار در تغییرات آب و هوایی اخیر را بررسی می کند. چین همینطور درحال برنامه ریزی برای پرتاب یک مأموریت بازگشت نمونه است که احیانا در انتها این دهه صورت خواهد گرفت و می تواند یکی از دریاچه های نهشته شده مریخ را مورد هدف قرار دهد.
یافته های این مطالعه در مجله “Nature Astronomy” منتشر گردید.

سیستم