خرید بک لینک: پژوهشگران دانشگاه تهران موفق شدند از فیلتر سیگار مصرف شده، گونه ای کامپوزیت نانوالیاف سلولزی-اپوکسی تولید کنند که در صنایع بسته بندی کارآیی دارد.
به گزارش گروه علمی ایرنا از دانشگاه تهران،، روشی نوآورانه برای بازیافت فیلترهای سیگار به نانوالیاف سلولزی در قالب رساله دکتری مشترک بین دانشگاه تهران و دانشگاه آلتو فنلاند، توسط زیبا فتحی، به راهنمایی علی عبدالخانی و یحیی همزه، اساتید دانشکده منابع طبیعی و استادی از دانشگاه فنلاندی، با مشاوره علی رضا شاکری، استاد دانشکده شیمی دانشکدگان علوم دانشگاه تهران و استادی از سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران معرفی گردید.
عبدالخانی در این زمینه اظهار داشت: این تکنیک، راهکاری پایدار برای بازیافت پسماند سیگار است و به ساخت محصولی منتج می شود که می تواند جایگزین مناسبی برای مواد نانویی تجاری باشد.
استاد صنایع چوب و کاغذ دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی درباره ی مراحل انجام این مطالعه توضیح داد: در ابتدا، فیلترهای سیگار بعد از چند مرحله خالص سازی، با پروسه الکترواسپینینگ به نانوالیاف استات سلولزی سپس با پروسه هیدرولیز قلیایی، به نانوالیاف سلولزی بازیافتی تبدیل می شود. از ترکیب این نانوالیاف با پلیمر اپوکسی، نوعی کامپوزیت به دست می آید که هم به لحاظ مکانیکی و هم به لحاظ حرارتی، بسیار مقاوم است.
عبدالخانی خاصیت های محصول به دست آمده را اینگونه توضیح داد: این کامپوزیت های تقویت شده با نانوالیاف سلولزی بازیافتی، مقاومت کششی بالاتری نسبت به کامپوزیت های اپوکسی و نانوالیاف استات سلولزی دارند. این تقویت در خواص مکانیکی به سبب بهبود پیوند میان نانوالیاف و ماتریس اپوکسی است که در اثر حذف گروههای استیل و افزایش سطح نانوالیاف ایجاد می شود.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: پایداری حرارتی این کامپوزیت ها مشابه با مواد تجاری است؛ به نحوی می تواند دماهای بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ درجه سانتی گراد را تحمل کند. این مطالعه همین طور نشان داد بازیافت فیلترها سبب بهبود خواص نوری و افزایش شفافیت نسبت به نمونه های فیلتر اولیه می شود، امری که ناشی از کاهش پراکندگی نور به سبب پخش یکنواخت نانوالیاف در ماتریس است.
عبدالخانی در آخر درباره ی کاربرد روش پیشنهادی در این پژوهش اظهار داشت: نانوالیاف سلولزی که از بازیافت فیلتر سیگار حاصل می شود، یک ماده کاربردی و پایدار می باشد که می تواند در صنایع مختلف مانند بسته بندی و محصولات نیازمند شفافیت نوری بالا به کار رود.
یافته های این پژوهش بتازگی در نشریه بین المللی مولکول های زیستی International Journal of Biological Macromolecules انتشار یافته و از مسیر این پیوند در دسترس قرار گرفته است: