شبیه سازی چگونگی واکنش سلول های ایمنی به پرواز فضایی

به گزارش خرید بک لینک، انسان ها به علت محیط خشن فضا با چندین نگرانی سلامتی روبرو هستند که نبود گرانش یکی از عاملهای مهم آن است.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، زندگی در فضا فیزیولوژی انسان را به طرق مختلف همچون کشش ستون فقرات، کاهش تراکم استخوان و گسترش حفره مغز تغییر می دهد.
یک مطالعه جدید نشان داده است که پرواز فضایی امکان دارد بر سیستم ایمنی فضانوردان هم تاثیر منفی بگذارد.
گروهی از پژوهشگران مؤسسه کارولینسکا در سوئد از راه یک مجموعه آزمایش مبتنی بر شبیه سازی، تغییرات سلول های T را تحت تاثیر شرایط ریزگرانش ارزیابی کردند.
سلول های T گلبول های سفید خونی به نام لنفوسیت ها هستند که نقش مهمی در مقاومت در مقابل حملات میکروب ها و حفاظت از بدن ما در مقابل عفونت ها ایفا می کنند.
با این وجود، در غیاب گرانش، عملکرد سلول های T می تواند بشدت کاهش پیدا کند و آنها را در مبارزه با عفونت کمتر کارآمد کند.
طبق این مطالعه جدید، مقدار کمتر سلول های T امکان دارد حتی بعد از بازگشت فضانوردان از مأموریت های فضایی هم به قوت خود باقی بماند. این تغییر از فضا به زمین امکان دارد فضانوردان را در مقابل عفونت های مختلف در زمین مستعدتر کند و همینطور منجر به فعال شدن مجدد ویروس های نهفته در بدن آنها شود.
مطالعه مبتنی بر شبیه سازی
پژوهشگران برای درک بهتر تغییرات در سلول های T از غوطه وری خشک(DI) که پرکاربردترین مدل زمینی است برای تقلید شرایط ریزگرانش استفاده کردند.
روش غوطه وری خشک به شکل دقیق، اغلب تغییرات فیزیولوژیکی را که در سیستم های بدن در طول قرار گرفتن در معرض شرایط ریزگرانش رخ می دهد، به تصویر می کشد.
این روش مستلزم استفاده از یک بستر آبی مخصوص است که بدن را فریب می دهد تا فکر کند در حالت بی وزنی قرار دارد.
پژوهشگران سلول های T را در نمونه های خون هشت فرد سالم که در معرض ریزگرانش شبیه سازی شده قرار داشتند به مدت سه هفته بررسی کردند.
آزمایش خون به صورت منظم پیش از شروع کارآزمایی، ۷، ۱۴ و ۲۱ روز بعد و ۷ روز بعد از پایان آزمایش انجام شد.
تحقیقات نشان داد که سلول های T بشدت بیان ژن خویش را تغییر داده و به نظر می آید در برنامه ژنتیکی خود نابالغ تر می شوند. ضمن اینکه بیشترین تأثیر بعد از ۱۴ روز بی وزنی مشاهده شد.
کارلوس گالاردو یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: سلول های T آغاز به شبیه شدن به سلول های ساده تر کردند، یعنی سلول هایی که هنوز با هیچ مهاجمی مواجه نشده اند. این می تواند به این مفهوم باشد که فعال شدن آنها بیشتر طول می کشد و ازاین رو در مبارزه با سلول های تومور و عفونت ها کمتر موثر می شوند.
وی ادامه داد: نتایج ما می تواند راه را برای درمان های جدیدی هموار کند که این تغییرات را در برنامه ژنتیکی سلول های ایمنی معکوس می کند.
بعد از ۲۱ روز، بیان ژن سلول های T به حدی با بی وزنی سازگار شده بود که عملاً به حالت عادی بازگشته بود، باآنکه بررسی ۷ روز بعد از اتمام آزمایش نشان داد که بعضی از تغییرات باردیگر به حالت قبل بازگشته اند.
این گروه پژوهشی حالا می خواهد در مرحله بعد، از سکوی موشکی مرکز فضایی Esrange در سوئد استفاده نماید تا چگونگی رفتار و عملکرد سلول های T در شرایط بی وزنی را بررسی کند.
فضا یک محیط خصمانه است
سفرهای انسانی به ماه و مریخ مراحل بعدی اکتشافات فضایی خواهند بود. با این وجود، انسان ها به علت محیط خصمانه فضا با نگرانی های گوناگونی در ارتباط با سلامتی خود مواجهند، چون که فضا محیطی است که بدن انسان برای رشد در آن تکامل نیافته است.
لیزا وستربرگ رهبر این مطالعه و پژوهشگر ارشد در دپارتمان میکروبیولوژی، تومور و زیست شناسی سلولی کارولینسکا می گوید: اگر مقرر است فضانوردان بتوانند مأموریت های فضایی ایمنی را انجام دهند، باید بدانیم که سیستم ایمنی آنها در فضا چگونه تحت تاثیر قرار می گیرد و تلاش نماییم راه هایی برای مقابله با تغییرات مضر در آن پیدا نماییم.
وی ادامه داد: ما حالا توانسته ایم بررسی نماییم که چه اتفاقی برای سلول های T که جزء کلیدی سیستم ایمنی بدن در رویارویی با شرایط بی وزنی هستند، می افتد.
خیلی از تحقیقات در رابطه با زیست شناسی بدن انسان در سالهای اخیر بر فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی تکیه کرده اند. یک مطالعه جدید هم تغییرات مغز استخوان ناشی از پرواز فضایی را از نزدیک مورد مطالعه قرار داد.
نتایج این مطالعه نشان داد که ماندن در ایستگاه فضایی بین المللی می تواند گلبول های قرمز و تراکم استخوان ها را کم کند. همینطور گفته شد که بعد از بازگشت به زمین، استخوان ها و گلبول های قرمز را میتوان با استفاده از چربی ذخیره شده در مغز استخوان بازسازی کرد.
نتایج این مطالعه جدید در مجله Science Advances گزارش شده است.

منبع:

دسته‌ها