شاید روزی اسپری بینی به کووید-۱۹ پایان دهد

خرید بک لینک: خیلی از پژوهشگران هم اکنون تلاش می کنند تا با ارائه اسپری بینی به مقابله با کووید-۱۹ بپردازند و به کابوس مبتلاشدن به این بیماری پایان دهند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از مجله “نیچر” (Nature)، طی دوره همه گیری کووید-۱۹، “آن موسکونا”(Anne Moscona)، ویروس شناس”دانشگاه کلمبیا”(Columbia University)، برای رفتن به رستوران یا پرواز کردن با هواپیما احساس امنیت نمی کرد و آرزو داشت که می توانست اقوام مبتلا به نقص ایمنی خودرا با اطمینان از عدم سرایت ناخواسته کروناویروس به آنها ببیند. موسکونا در دهه گذشته بدنبال ترکیباتی بود که بتوانند قبل از این که عوامل بیماری زا حتی یک سلول را در بدن آلوده کنند، جلوی ویروس ها را بگیرند اما این دغدغه ها، پژوهش او را شخصی کردند.
حالا موسکونا به همراه همکارانش، از ترکیبی بهره برده اند که ممکنست کروناویروس را خنثی کند و حتی شاید عملکردی بهتر از آن داشته باشد. شاید بتوان این ترکیب را بسادگی و بدون نیاز به سوزن، در بینی اسپری کرد.
اسپری ابداع شده توسط گروه موسکونا، یکی از مجموعه اسپری های بینی پیشنهادی برای جلوگیری از مبتلاشدن به کروناویروس است. این اسپری ها سریع اثر می کنند و بطور مکرر، شاید یک یا دو بار در روز، در محلی که ویروس برای اولین بار در آن ظاهر می شوند یعنی در پوشش بینی و گلو استفاده می شود. برخلاف واکسن ها که سیستم ایمنی گیرنده را برای ایجاد محافظت بلندمدت آموزش می دهند، این اسپری ها ترکیبات کوتاه مدتی هستند که توانایی ویروس برای ورود به سلول ها را مستقیما مسدود می کنند. چندین گروه پژوهشی نشان داده اند که چنین اسپری هایی برای دفع عفونت کروناویروس در حیوانات مؤثر هستند.
“دونا فاربر”(Donna Farber)، ایمنی شناس دانشگاه کلمبیا اظهار داشت: اگر این ترکیبات در انسان مؤثر باشند، می توانند به درمان های محدودی که پژوهشگران در مقابل کروناویروس به وجود آورده اند، افزوده شوند. واکسن ها از انسان در مقابل کووید-۱۹ شدید محافظت می کنند اما مهارت کمتری در پیش گیری از عفونت دارند. ضد ویروس های فعلی نیز بجای پیشگیری، فقط عفونت را درمان می کنند. این اسپری ها می توانند راه دیگری را برای جلوگیری از عفونت در کنار استفاده از ماسک، خصوصاً در محیط های پرخطر مانند بیمارستان ها و رستوران ها به مردم عرضه کنند. آنها اساسا ارزش پیگیری گسترده را دارند.
موسکونا اظهار داشت: این اسپری ها به رغم امیدوارکننده بودن، راهی طولانی را در پیش دارند. بودجه و علاقه شرکت های داروسازی برای آزمایش های انسانی محدود شده است. این امر تا حدی بدین سبب است که آزمایش ها برای تعیین اثربخشی پیشگیری کننده ها، گسترده و گران هستند. اسپری ها باید به وظیفه دشوار پوشش دادن هر سطحی که ممکنست ویروس به آن بچسبد، دست یابند برای اینکه هنگامی که ذرات یک ویروس به چند سلول وارد می شوند، عفونت به سرعت می تواند در مقیاس کامل پیشروی کند.

محاصره ویروسی
“وندی بارکلی”(Wendy Barclay)، ویروس شناس “امپریال کالج لندن”(Imperial College London) اظهار داشت: کوشش برای توسعه درمان های پیشگیرانه مقابل ویروس ها از مدت ها پیش از کووید-۱۹ شروع شده است. چنین تحقیقاتی با طیف وسیعی از داروهای خوراکی، همچون “اسلتامیویر”(Oseltamivir) یا “تامیفلو”(Tamiflu) که از مبتلاشدن به آنفلوانزا محافظت می کند و “تنوفوویر”(Tenofovir) که از مبتلاشدن به HIV جلوگیری می کند، نتیجه داده است اما هیچ اسپری بینی پیشگیرانه ای به جز اسپری “فرست دیفنس”(First Defence) که به عنوان یک مانع فیزیکی در مقابل ذرات ویروس سرماخوردگی معمولی طراحی شده است، وجود ندارد.
اسپری های پیشگیرانه، کار ساده تری نسبت به ضدویروس های معمولی مانند “Paxlovid” دارند که در ایام اول مبتلاشدن مورد استفاده قرار می گیرند. کار اسپری های پیشگیرانه، جلوگیری از یک ذره ویروسی در آلوده کردن سلول است که کار بسیار ساده تری نسبت به مقابله با اثرات میلیونها ذره ویروسی در چند روز بعد از عفونت بشمار می رود.
پژوهشگران، انواع گوناگونی از ترکیبات را در اسپری های بینی برای خنثی کردن عفونت کروناویروس آزمایش کرده اند. در بین آنها، مولکول های کوچک پادتن مانندی به نام “نانوبادی” (Nanobody) وجود دارند که با قرار گرفتن در گوشه ها و شکاف های پروتئین های ویروسی، زنجیره کوتاه آمینواسیدهای موسوم به پپتید و مولکول های کوچکی که به تقلید از پروتئین ها می پردازند، ویروس را خلع سلاح می کنند. برای مثال، پروفیلاکتیک توسعه یافته توسط موسکونا و همکارانش، پپتیدی است که دستگاه ویروس را برای ترکیب شدن با سلول میزبان فریب می دهد. این کار از انتقال بار ژنتیکی ویروس به سلول جلوگیری می کند و در نتیجه، جلوی عفونت را می گیرد.

موسکونا و همکارانش برای آزمایش پپتید خود، آنرا یک دفعه در روز و به مدت دو روز به بینی راسوهای اهلی تزریق کردند و گروه تحت درمان را با راسوهای دیگری که به کروناویروس آلوده بودند، در یک جا قرار دادند. هیچ یک از شش راسویی که پپتید را دریافت نمودند، به ویروس آلوده نشدند اما هر شش راسو که دوز دارونما دریافت نمودند، آلوده شدند. موسکونا می خواهد قبل از آزمایش این پپتید در انسان، این نتایج را در مدل حیوانی دیگری مانند موش تکرار کند.
یکی دیگر از ترکیبات اسپری بینی که توسط “ریچارد لدوک”(Richard Leduc)، داروشناس مولکولی “دانشگاه شربروک”(University of Sherbrooke) کانادا و همکارانش تولید شده، مولکول کوچکی است که آنزیم میزبان مورد نیاز ذرات ویروسی را برای ترکیب شدن با سلول مورد نظر مهار می کند. لدوک و همکارانش دریافتند موش هایی که دوزهایی از این ترکیب را دریافت نمودند، به کروناویروس آلوده شدند اما نسبت به موش هایی که فقط “سالین۲”(saline2) دریافت نمودند، ویروس بسیار کمتری در ریه هایشان وجود داشت. لدوک و همکارانش در تلاش هستند تا قبل از شروع آزمایش روی انسان، اثربخشی پپتید را با پایدارتر کردن و انتخابی تر کردن آن بالا برند. هم لدوک و هم موسکونا با شرکتها همکاری می کنند تا محصولات خودرا به بازار عرضه کنند.

چالش آبریزش بینی
حتی اگر پژوهشگران یک ترکیب ضد ویروسی را پیدا کنند که بتوان از آن به عنوان اسپری بینی بهره برد و از عفونت های کروناویروس در انسان پیشگیری کند، آنها همچنان با چالش اطمینان یافتن از ماندن کافی این ترکیب در پوشش بینی برای اثربخشی مداوم روبه رو هستند. بارکلی اظهار داشت: بینی و گلو ذاتا برای خلاص شدن از عوامل خارجی طراحی شده اند. اگر اهتمام کنید چیزی را در بینی قرار دهید، بینی آنرا بیرون می ریزد.
پژوهشگران می توانند با طراحی اسپری ها به شکلی که باردیگر استفاده شوند، با این مشکل مقابله کنند اما بارکلی هشدار داد که هر چه افراد بیشتر مجبور به مصرف دارو باشند، احتمال پیروی از برنامه کاهش پیدا می کند. حتی اگر بیشتر عفونت های کروناویروس از بینی شروع شوند، ممکنست پوشش دادن دهان، گلو و حتی ریه ها لازم باشد.
بارکلی اظهار داشت: در هر حال، وجود این اسپری پیشرفت مهمی خواهد بود؛ به ویژه در مکان هایی که افراد کمی از ماسک استفاده می نمایند.

منبع: