به گزارش خرید بک لینک، یک پروژه مشترک، بودجه ای پنج ساله را دریافت کرده است تا به بررسی دلیل تفاوت در پیری و طول عمر موجودات نر و ماده بپردازد.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی “دانشگاه کانزاس(KU)، پژوهشگران چند موسسه برای درک بهتر مکانیسم ها و تاریخچه تکاملی تفاوت های جنسیتی در پیری مجموعه ای از گونه های جانوری، به یک پروژه مشترک ملحق خواهند شد.
این پروژه تحقیقاتی که بعنوان “مؤسسه ادغام زیست شناسی”IISAGE (IISAGE Biology Integration Institute) سازمان دهی شده است، بوسیله ی یک بودجه پنج ساله به مبلغ ۱۲.۵ میلیون دلار از “بنیاد ملی علوم آمریکا”(NSF) تأمین می شود که حدود یک میلیون دلار آن به دانشگاه کانزاس تعلق می گیرد.
“جیمی والترز”(Jamie Walters)، استاد دانشگاه کانزاس که سرپرستی بخشی از این پروژه را بر عهده دارد، اظهار داشت: این پروژه ریشه در مشاهده این مورد دارد که میانگین طول عمر نرها و ماده ها اغلب به صورت قابل توجهی متفاوت می باشد اما میزان و جهت این مورد به شکل گسترده ای میان گونه های جانوری متفاوت است.
والترز اظهار داشت: در بعضی گونه ها مانند انسان و خیلی از پستانداران دیگر، ماده ها بیشتر از نرها عمر می کنند. با این وجود، در خیلی از گونه های دیگر مانند بعضی از خفاش ها، بعضی از پرندگان و خیلی از حشرات، الگوی مخالف دیده می شود. توضیحات فرضی زیادی در مورد این مورد عرضه شده که چرا چنین تفاوت هایی در پیری وجود دارند اما این که کدام یک رایج ترین یا برجسته ترین هستند، حل نشده است. بنا بر این است که پروژه ما، پروژه هیجان انگیزی است. ما داده های قابل مقایسه در مورد گونه های مختلف جانوری را با هدف یافتن مکانیسم های مشترک زیربنای تفاوت های جنسیتی در پیری جمع آوری خواهیم کرد.
وی ادامه داد: این پروژه شامل متخصصانی در زمینه بررسی موش، ماهی، مارمولک، لاک پشت، مگس و پروانه است و همچنین، پژوهشگرانی دارای تخصص در زیست شناسی محاسباتی و یادگیری ماشینی را در بر دارد که به ترکیب داده های جمع آوری شده از حیوانات مختلف به صورت یکپارچه کمک می کنند.
فراتر از درک علمی بهتر در مورد تفاوت های جنسیتی در پیری، این پروژه می تواند به پیشرفت های پزشکی بیانجامد و جامعه را در رویارویی با چالش های ناشی از تغییرات آب و هوایی در سال های آتی آگاه کند.
والترز افزود: درک اصول و مکانیسم های مشترک در پیری جنسیتی، نه تنها نتایج قابل توجهی را برای سلامت انسان دارد، بلکه برای چگونگی تأثیرپذیری ارگانیسم ها از تغییرات آب و هوایی هم مفید می باشد.
لابراتوار والترز در دانشگاه کانزاس، روش های ژنومی پیشرفته را با زیست شناسی ارگانیسم پایه ادغام می کند تا به درک بهتر فرآیندهای تکاملی در سطح مولکولی بپردازد. نقش اصلی والترز در این پروژه، عرضه اطلاعاتی در مورد پروانه سانان خواهد بود.
والترز اظهار داشت: این کار با علاقه دیرینه من به مطالعه کروموزوم های جنسی مطابقت دارد که پایه و اساس یک فرضیه اصلی در مورد تفاوت های جنسی در پیری است. در خیلی از حیوانات، این نرها هستند که کروموزوم های جنسی متفاوت X و Y را حمل می کنند و اغلب، این نرها هستند که سریع تر پیر می شوند. این مورد نشان میدهد که نکته مهمی در مورد داشتن کروموزوم Y یا حداقل داشتن جنسیت متفاوت وجود دارد که طول عمر را تعیین می کند. با این وجود، شاپرک و پروانه ها کروموزوم های جنسی معکوس دارند؛ بطوریکه ماده ها کروموزوم های جنسی متفاوتی دارند و حامل Y هستند. در هر صورت، گنجاندن پروانه سانان در این پروژه به ما امکان می دهد تا داشتن کروموزوم Y را از مذکر بودن جدا نماییم. بنابراین، و تاثیر کروموزوم های جنسی بر پیری را از تاثیر مرد یا زن بودن جدا می نماییم.
پروژه IISAGE توسط “نیکول ریدل”(Nicole Riddle)، دانشیار زیست شناسی “دانشگاه آلاباما در بیرمنگام”(UAB) رهبری می شود. او باور دارد که نتایج این تحقیقات روزی می توانند برای سلامتی انسان سودمند باشند.
ریدل اظهار داشت: تغییرات قابل توجهی در طبیعت باتوجه به طول عمر و تفاوت های جنسی در پیری وجود دارد. مدت ها این معما مطرح بوده است که چرا در بعضی از گونه های جانوری، ماده ها بیشتر عمر می کنند و در بعضی دیگر، نرها بیشتر از همتایان خود عمر می کنند. ما نمی دانیم چرا چنین است و یافته های ما کمک می کنند تا این الگوهای متنوع پیری را بهتر درک نماییم و بفهمیم که چطور میتوان آنها را به نفع ما تغییر داد. این درک می تواند بر عرضه مواد غذایی، نحوه سازگاری با افزایش دما یا حتی نحوه مقابله با ضعفی که با افزایش سن مرتبط می باشد، تاثیر بگذارد.