خرید بک لینک: ایالات متحده تنها کشوری نیست که برای بازگرداندن بشر به ماه تلاش می کند و دو ابر قدرت دیگر در زمینه هوا و فضا نیز برنامه هایی برای سفر به ماه دارند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، ناسا روز گذشته را برای پرتاب ماموریت آرتمیس ۱ در نظر گرفته بود اما این پرتاب به سبب بروز نشتی سوخت و تاخیر در سوخت رسانی به تعویق افتاد.
در ماموریت آرتمیس ۱، از یک موشک سیستم پرتاب فضایی(SLS) برای ارسال یک کپسول بدون سرنشین اوریون به مدار ماه و بازگشت از آن استفاده خواهد شد. هدف این ماموریت پنج هفته ای بررسی تعدادی از سخت افزارهای کلیدی است که ناسا برای گام برداشتن باردیگر روی ماه در سالهای ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ به آنها نیاز دارد و در صورتیکه همه چیز طبق برنامه جلو برود، تا اختتام این دهه یک پایگاه فضایی در ماه راه اندازی خواهد شد.
با این وجود ایالات متحده آمریکا به تنهایی به ماه باز نمی گردد. بااینکه رهبری ماموریت آرتمیس با ناسا است، اما این برنامه چندین شریک بین المللی، همچون آژانس های فضایی ژاپن، کانادا و اروپا را شامل می شود. دو قدرت فضایی دیگر جهان یعنی چین و روسیه، قسمتی از این همکاری نیستند، اما آنها برنامه های سفر به ماه مخصوص به خودرا دارند.
چین و روسیه در ماه مارس سال ۲۰۲۱ اعلام نمودند که در یک پروژه جاه طلبانه به نام ایستگاه تحقیقاتی بین المللی مشترک ماه(ILRS) با یکدیگر همکاری می کنند. این برنامه نیز مانند آرتمیس می خواهد پایگاهی در نزدیکی قطب جنوبی ماه راه اندازی کند.
در حقیقت، بنظر می رسد که این دو پروژه بخش های یکسانی از ماه را هدف قرار می دهند. مناطق مرتفعی که دسترسی سهل به نور خورشید و یخ هایی که تصور می شود در بخش های سایه دار فراوان است، فراهم می کنند.
مقامات فضایی چین توضیح داده اند که سه مرحله اصلی در این ماموریت وجود دارد: شناسایی، ساخت و بهره برداری. مرحله اول با بهره گیری از داده های جمع آوری شده توسط ماموریت رباتیک چانگ ای ۴ چین که در ماه ژانویه سال ۲۰۱۹ در نیمه دور ماه فرود آمد، در حال انجام می باشد.
مرحله شناسایی طی چند سال آینده با فعالیت ماموریت های رباتیک دیگر مانند چانگ ای ۶، چانگ ای ۷ چین و کاوشگرهای لونا ۲۵، لونا ۲۶ و لونا ۲۷ روسیه ادامه خواهد یافت. مرحله ساخت و ساز حدودا یک دهه به طول خواهد انجامید و در سال ۲۰۲۶ شروع می شود و شامل ماموریت های رباتیک بیشتری توسط چین، روسیه و شرکای بین المللی بالقوه آنها خواهد شد. اگر همه چیز طبق برنامه جلو برود، این پایگاه فضایی تا سال ۲۰۳۶ یا حوالی همین زمان آماده میزبانی از ماموریت های سرنشین دار خواهد بود.
برای روشن تر شدن موضوع باید اظهار داشت که این یک جدول زمانی پیشنهادی است و نه یک تعهد قطعی. دولت چین هنوز بطور رسمی فرود فضانورد بر روی ماه را در برنامه خود قرار نداده است و از زمان رونمایی از طرح های ایستگاه تحقیقاتی بین المللی مشترک ماه در سال گذشته، بدنبال جنگ اوکراین، همه چیز بطور قابل توجهی تغییر کرده است. جنگ هزینه زیادی دارد روسیه ممکنست برای ادامه این کار اختصاص منابع به برنامه های فضایی غیرنظامی را لغو کند. خیلی از مشارکت های فضایی روسیه در پی این جنگ با مشکل روبه رو شده است اما تا آنجا که ما می دانیم هنوز کار بر روی ایستگاه تحقیقاتی بین المللی مشترک ماه ادامه دارد.
البته در مورد آرتمیس نیز چنین عدم قطعیتی وجود دارد. به عنوان مثال، نسل بعدی وسایل نقلیه استارشیپ شرکت اسپیس ایکس که به عنوان نخستین فرودگر سرنشین دار این برنامه بعد از موشک سیستم پرتاب فضایی عمل خواهد کرد، باید طی سال آینده بطور کامل راه اندازی شود. هم اکنون اسپیس ایکس درحال آماده شدن برای انجام نخستین پرواز آزمایشی مداری استارشیپ است که ممکنست طی چند ماه آتی به وقوع بپیوندد.
حالا باید منتظر پرتاب ماموریت آرتمیس ۱ بمانیم. بدنبال انجام این ماموریت، ماموریت آرتمیس ۲ در سال ۲۰۲۴ با سرنشین به مدار ماه صورت خواهد گرفت تا زمینه را برای فرود نخستین زن و نخستین فرد رنگین پوست روی ماه در سال ۲۰۲۵ یا بعد از آن فراهم آورد. اگر این ماموریت با شکست مواجه شود مراحل بعدی ماموریت آرتمیس در هاله ای از ابهام فرو خواهد رفت.
منبع: خرید بک لینک