به گزارش خرید بک لینک خراسان رضوی نتایج مطالعه آزمایشی نشان می دهد که امکان دارد «بازی ورزش» سبب بهبودی علایم زوال عقل شود.
به گزارش مدیکال نیوز، «بازی ورزش» به فعالیت های بدنی مبتنی بر فناوری، مانند بازی های ویدیویی گفته می شود که برای انجام بازی به شرکت کنندگانی نیاز دارد که از نظر جسمی فعال باشند یا ورزش کنند. زوال عقل، بیماری است که بیشتر بر حافظه، عملکرد شناختی و رفتاری و زندگی روزمره سالمندان تأثیر می گذارد و هم اکنون، گزینه های درمانی محدودی برای زوال عقل وجود دارد، باآنکه خیلی از آزمایش های بالینی در حال انجام می باشد.
در یک مطالعه آزمایشی، محققان از «بازی ورزش» که تلفیقی از ورزش و بازی های ویدئویی است، برای تمرین گروهی از افراد مسن با زوال عقل که در مراکز مراقبت طولانی مدت زندگی می کردند، استفاده کردند. محققان دریافتند که تمرین «بازی ورزش» سبب بهبود اندام تحتانی و عملکرد شناختی، زمان واکنش گام برداری و علایم افسردگی در این گروه می شود.
در سرتاسر جهان، بر مبنای آمار منبعی مورد اعتماد، حدود ۵۰ میلیون نفر از افراد، نوعی زوال عقل دارند. این وضعیت می تواند سبب کاهش عملکرد شناختی، حافظه و توانایی انجام فعالیت های روزمره شود. باآنکه زوال عقل در درجه اول افراد مسن را گرفتار می کند، اما بخش طبیعی از روند پیری نیست. هم اکنون، هیچ درمانی برای این بیماری شناخته نشده است. با این وجود، آزمایش های بالینی جهت بررسی پیشرفت دارویی و همینطور اقدامات غیردارویی و در رابطه با مراقبت در حال انجام می باشد.
از آنجائیکه گزینه های درمانی کمی وجود دارد، محققان بلژیکی با همکاری الینگ دی بروین از دانشگاه زوریخ، سوئیس، بررسی کردند که آیا «بازی ورزش»، فعالیتی که ورزش سرگرم کننده و تمرین شناختی را درهم می آمیزد، می تواند علایم زوال عقل را در افراد مبتلا بهبود بخشد یا خیر.
برای این تحقیق، دانشمندان از دیویدات سنسو (یک دستگاه آموزش مبتنی بر فناوری است که در پیشگیری و توانبخشی استفاده می شود و در کنار اجزای فیزیکی، عملکردهای شناختی را آموزش می دهد) و «بازی ورزش» طراحی شده توسط دانشگاه زوریخ استفاده کردند. در سال ۲۰۱۵، محققان دانشگاه زوریخ دریافتند، افراد مسن که مشغول تمرینات بدنی و شناختی هستند، عملکرد شناختی و اجرایی بهبودیافته ای را نشان می دهند. با این وجود، مطالعه آنان محدودیت داشت، چونکه فقط افراد سالم را شامل می شد. بنابراین، دانشمندان می خواستند با گنجاندن افراد مبتلابه زوال عقل یافته های قبلی را گسترش دهند.
«بازی ورزش» و زوال عقل
محققان برای شروع آزمایش کنترلی تصادفی، ۴۵ شرکت کننده با علایم شدید زوال عقل را از دو مرکز مراقبت طولانی مدت بلژیک در نظر گرفتند. میانگین سنی شرکت کنندگان ۸۵ سال بود. آنان شرکت کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند و سپس همه آنان را با استفاده از یک سری آزمون ها برای تعیین عملکرد پایه ارزیابی کردند. گروه بعد از اتمام آزمایش، این آزمایش ها را تکرار کرد. یک گروه جلسات تمرینی را با دستگاه دیویدات سنسو به مدت ۱۵ دقیقه و سه بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام دادند، در حالیکه گروه دیگر موزیک ویدئوهای انتخابی خویش را تماشا کردند.
لازم به ذکر است، دیویدات سنسو یک ماشین تمرینی است که از یک صفحه نمایش و یک سکوی مسطح با چهار دایره چراغ دار حساس به فشار تشکیل شده است. حسگرها مراحل را در چهار جهت چپ، راست، بالا و پایین تشخیص می دهند. همان گونه که شرکت کنندگان الگوهایی که بر روی صفحه ظاهر می شوند را مشاهده می کنند تلاش می کنند که آن توالی را با پای خود روی سطح تکرار کنند. دستگاه به صورت خودکار برای مطابقت با توانایی شرکت کننده تنظیم می شود و گام ها، جابجایی وزن و تعادل را اندازه گیری می کند.
نتایج نشان داد، شرکت کنندگانی که به «بازی ورزش» مشغول بودند سرعت راه رفتن، عملکرد شناختی، تحرک، تعادل و زمان واکنش گام برداری را بالا بردند. آنان همینطور شاهد بهبود عملکرد پا و علایم افسردگی بودند برعکس، توانایی شناختی و زمان واکنش شرکت کنندگانی که موزیک ویدئوها را تماشا می کردند، همچنان رو به کاهش بود.
محققان پیشنهاد می کنند که افزایش زمان واکنش و عملکرد پا امکان دارد توانایی سالمندان را برای احساس و واکنش به موقعیت هایی که منجر به زمین خوردن می شود، بهبود بخشد.
الینگ دی بروین اظهار داشت: «برای نخستین بار، این امید وجود دارد که از راه بازی هدفمند، نه تنها باعث تاخیر در علایم زوال عقل شویم بلکه آنها را تضعیف نماییم.»
محدودیت های قابل توجه
محققان با عنایت به حجم کم نمونه مطالعه خود، به آزمایش های گسترده تری برای مقایسه «بازی ورزش» با سایر اشکال ورزش، مانند ورزش های هوازی برای تایید یافته های خود احتیاج دارند. آنان می گویند که این نتایج برای جمعیت وسیع تر قابل تعمیم نیست چونکه شرکت کنندگان فقط شامل افرادی بودند که در دو مرکز طولانی مدت در بلژیک زندگی می کردند. همچنین، زنان بیشتر از سه چهارم شرکت کنندگان را تشکیل می دادند و دانشمندان آنان را از نظر دارویی در رابطه با زوال عقل کنترل نمی کردند. علاوه بر این، گروه تماس طولانی مدت با شرکت کنندگان نداشته است تا مشخص شود که آیا مزایا دوام داشته اند یا خیر. همینطور یک کارمند از دانشگاه زوریخ در این مطالعه شرکت کرده بود که از یک دستگاه «بازی ورزش» متعلق به شرکت خود استفاده می کرد.
آینده پژوهی
این گروه می خواهد مطالعات بیشتری را در مورد افراد دارای اختلال شناختی خفیف، یک شاخص اولیه از زوال عقل، انجام دهد تا بررسی کند که آیا «بازی ورزش» می تواند به پیشگیری از بدتر شدن علایم زوال عقل کمک نماید یا خیر. آنان همینطور مایل هستند با استفاده از اسکن ام آر آی تعیین کنند که آیا این نوع تمرین سبب تغییر قسمت هایی از مغز می شود که مسئول بهبود شناختی و جسمانی هستند همان گونه که در این مطالعه آزمایشی مشاهده نمودند.
نتایج آخرین تحقیق آنان در مجله Alzheimer’s Research & Therapy منتشرشده است.
منبع: mpo-kr.ir
