دانشمندان ˮدانشگاه نیو ساوت ولزˮ استرالیا در مطالعه اخیرشان با بررسی ساختارهای اسکلتی بدن انسان، نوع کاملاً جدیدی از سلول استخوانی را کشف کرده اند و معتقدند که ممکنست آنها نقش مهمی در ایجاد بیماریهای مختلف استخوانی داشته باشد.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، پژوهشگران نوع جدیدی از سلول استخوانی را کشف کرده اند که می تواند درک ما از بیماری هایی مانند پوکی استخوان را تغییر دهد. سلول جدید برخی از ژن های منحصر به فرد را که سبب تخریب و تغییر شکل استخوان ها می شود را فعال می کند. بعنوان قسمتی از رشد طبیعی استخوان، سلول های ویژه سطحی بافت قدیمی استخوان را تجزیه می کنند و باردیگر آنرا می سازند.
وقتی تغییراتی در این چرخه ایجاد می شود و اوضاع از حالت تعادل خارج می شود شرایطی مانند شکنندگی استخوان و پوکی استخوان ایجاد می شود، اما سلول های مختلفی که در این پروسه دخیل هستند می توانند روش های جدیدی برای مداخله عرضه کنند. در بین این موارد نوعی سلول به نام استئوکلاست وجود دارد که سلول های تخصصی در تجزیه بافت استخوانی هستند. در این مطالعه نیز این سلول ها بعنوان نقطه شروع بررسی پژوهشگران عمل کردند. پژوهشگران با بهره گیری از آنچه بعنوان فناوری تصویربرداری درون تنی شناخته می شود نگاهی به اعماق بافت زنده استخوان انداختند و متوجه شدند استئوکلاست ها پیش از اینکه باردیگر به استئوکلاست تبدیل شوند به سلول های کوچکتر تقسیم می شوند.
دکتر “میشل مک دونالد” (Michelle McDonald) نویسنده ارشد این مطالعه اظهار داشت: این روند برای ما کاملاً جدید بود. تا حالا باور داشتیم که استئوکلاست ها بعد از انجام کار خود گرفتار مرگ سلولی می شوند اما دیدیم که آنها در حال بازیابی هستند.
برای درک بیشتر این سلول های تازه کشف شده، پژوهشگران با بهره گیری از توالی آر. ان. ای مشخصات ژنتیکی آنها را تعیین کردند. در ادامه مطالعه پژوهشگران با کمک دانشمندان کالج امپریال لندن ۴۰ نمونه از این ژن ها را در مدلهای آزمایشی حذف کردند و دریافتند که ۱۷ مورد از آنها در اندازه و قدرت استخوان تأثیر دارد. مشخص شد که این ژن ها با جهش ژن در رابطه با تراکم مواد معدنی استخوان و ایجاد شرایطی مانند دیسپلازی اسکلتی مرتبط هستند که این نشان میدهد نقش استئومورف ها (osteomorphs) تا چه اندازه مهمست.
پژوهشگران گفتند: در صورتیکه ما هنوز نقش استئومورف ها را بطور کامل درک نکردیم، اما باید گفت وجود آنها منجر به ایجاد یک گام اساسی در درک ما از اسکلت شده است.
یافته های این تحقیق در مجله Cell انتشار یافته است.