نشانه های مشابه کووید-۱۹ انسانی در مدلهای حیوانی

خرید بک لینک: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود توانستند نشانه های مشابه کووید-۱۹ انسانی را در مدلهای حیوانی نشان دهند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران آمریکایی در پروژه جدیدی نشان داده اند میمون های سبز آفریقایی که در معرض کروناویروس قرار گرفته بودند، به “سندرم دیسترس حاد تنفسی” (ARDS) با نشانه های بالینی مشابه انواع جدی کووید-۱۹ در انسان مبتلا شدند.
این اولین پژوهشی است که نشان میدهد میمون های سبز آفریقایی بعد از عفونت کووید-۱۹، به بیماری شدید بالینی مبتلا می شوند. این مساله ثابت می کند که میمون ها می توانند مدلهای مفیدی جهت بررسی کووید-۱۹ در انسان ها باشند.
دکتر “رابرت بلیر”(Robert Blair)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: مدلهای حیوانی، درک ما را در مورد بیماریها می افزایند. فقدان مدلهای حیوانی برای نوع شدید کووید-۱۹، مانع درک این شکل از بیماری شده است. اگر ثابت شود که میمون های سبز پیر می توانند الگوی پایداری برای نوع شدید کووید-۱۹ باشند، بررسی لطمه شناسی بیماری در آنها، درک ما را در مورد بیماری افزایش خواهد داد و امکان آزمایش گزینه های درمانی را فراهم خواهدنمود.
پژوهشگران در این پروژه، چهار میمون رزوس و چهار میمون سبز آفریقایی را در معرض کروناویروس قرار دادند. حیوانات مسن تر به صورت ویژه انتخاب شدند تا امکان مبتلاشدن به نوع شدید بیماری را که معمولا در افراد مسن مشاهده می شود، مورد بررسی قرار دهند. همه میمون ها، به طیفی از کووید-۱۹ از خفیف تا شدید مبتلا شدند.
یک روز بعد از غربالگری عادی، هیچ نشانه قابل توجهی مشاهده نشد. دو مورد از میمون های سبز آفریقایی، به تنفس سریع گرفتار شدند که به سرعت به دیسترس حاد تنفسی تبدیل شد. بررسی های رادیوگرافی نشان داد که دو میمون سبز آفریقایی در ریه های خود، تاری گسترده ای دارند که با تصاویر ثبت شده از پیش در تضاد است و رشد سریع بیماری را نشان میدهد. این نوع تاری، نشان دهنده سندرم دیسترس حاد تنفسی در انسان است.
میمون های سبز آفریقایی که به نوع شدید بیماری مبتلا شدند، افزایش قابل توجهی در سیتوکین های پلاسما داشتند که از دلیلهای بروز سندرم دیسترس حاد تنفسی در بعضی بیماران شمرده می شود. هر چهار میمون سبز آفریقایی، سطح بالاتری از اینترفرون گاما داشتند. دو مورد از آنها که به سندرم دیسترس حاد تنفسی مبتلا شدند، بیشترین غلظت پلاسما را داشتند. سیتوکین پلاسما، در میمون های رزوس افزایش نیافت. نظر دکتر بلیر این است که افزایش اینترفرون گاما را می توان بعنوان یک نشانگر زیستی برای پیش بینی بالقوه بیماری پیشرفته و یک هدف درمانی احتمالی مورد بررسی قرار داد.
وی ادامه داد: داده های ما نشان می دهند که میمون های رزوس و میمون های سبز آفریقایی می توانند مدلی برای نشانه های خفیف عفونت ناشی از کووید-۱۹ باشند و میمون های سبز آفریقایی پیر علاوه بر این نشانه ها ممکنست نشانه های بیماریهای شدیدی مانند سندرم دیسترس حاد تنفسی را داشته باشند.
این پژوهش، در “American Journal of Pathology” به چاپ رسید.

منبع:

دسته‌ها