انقلاب در کشاورزی با خاک خودآبیاری

خرید بک لینک: پژوهشگران با ابداع سیستم خودآبیاری می توانند علاوه بر تحول صنعت کشاورزی موجب کاهش استفاده از آب در کشاورزی شوند، چونکه خشکسالی و موج گرما در سراسر جهان با سرعت نگران کننده ای رو به افزایش است.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، از آنجائیکه موج گرما و خشکسالی با سرعت نگران کننده ای در سراسر جهان درحال بالا رفتن است، کاهش استفاده از آب در کشاورزی همیشه از اهمیت بیشتری برخوردار می شود. حالا مهندسان دانشگاه “تگزاس در آستین” نوع جدیدی از خاک را به وجود آورده اند که ممکنست انقلابی در کشاورزی بوجود آورد.
این خاک “خودآبیاری” می تواند آب را از هوا بگیرد و آنرا در گیاهان پخش کند.
گروهی از مهندسان این دانشگاه یک سیستم آبیاری جوی به وجود آورده اند که از ژل های بسیار رطوبت گیر برای گرفتن آب از هوای اطراف استفاده می نماید. این ژل ها در دوره های مرطوب شبانه، آب را از هوا می گیرند و هنگامی که هوا در روز گرمتر می شود و خاک تا دمای خاصی گرم می شود، این ژل های حاوی آب با آزاد کردن آب درون خود، آنرا به گیاهان می رسانند.
همرفت آب در خاک، آنرا توزیع می نماید و بخش عمده آنرا به گیاهان و مقداری از آنرا به هوا می فرستد و موجب افزایش رطوبت می شود. بنابراین، این کار یک چرخه برداشت به وجود می آورد که خاک را توسط خودش به پایداری می رساند.
مهندسان آزمایشاتی را در پشت بام ساختمان دانشکده مهندسی دانشگاه انجام دادند. این آزمایشات نشان داد که خاک حاوی هیدروژل نسبت به خاک های شنی، آب را بهتر حفظ می کنند و برای رشد گیاهان به مقدار بسیار کمتری آب نیاز دارد.

در یکی از آزمایش ها که چهار هفته به طول انجامید، مشاهده شد که خاک تقریباً ۴۰ درصد از ذخیره آب را که با آن آغاز نموده بود، نگه می دارد. در صورتیکه خاک شنی بعد از هفت روز فقط ۲۰ درصد از آنرا داشت.
آزمایش دیگر شامل کاشت تربچه در هر دو خاک بود. خاک حاوی هیدروژل تربچه را حتی وقتی به مدت ۱۴ روز به جز آبیاری اولیه آبیاری نشد، زنده نگه داشت.
اما در خاک شنی، تربچه چندان خوش شانس نبود. حتی وقتی در طول چهار روز اول چندین بار آبیاری شد، بعد از دو روز بدون آب ماندن زنده نماند.
مهندسان چندین کاربرد دیگر را برای این اختراع در نظر دارند که در آن می توان از خاک هیدروژل برای خنک کردن صفحات خورشیدی یا گسترش دسترسی به آب شرب بهره برد.
این مطالعه در مجله ACS Materials Letters انتشار یافته است.

منبع:

دسته‌ها