در سیاره فراخورشیدی سنگی داغ ˮK2-141bˮ که صدها سال نوری با ما فاصله دارد، اقیانوس ها از گدازه های مذاب تشکیل شده اند، بادها با سرعت فراصوت می وزند و بارانی از سنگ به وجود آمده است.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از سی بی اس نیوز، بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله” Monthly Notices of the Royal Astronomical Society” انتشار یافته است، دانشمندان دانشگاه “مک گیل”، “دانشگاه یورک” و “موسسه آموزش علوم هند” جزئیات جدیدی از یکی از سیارات گدازه ای که کشف کرده اند، فاش کردند. سیاره ای که بگفته آنها در فاصله بسیار نزدیک به دور ستاره میزبان خود می چرخد و قسمت اعظم آن نیز از اقیانوس های روان گدازه ای تشکیل شده است.
دانشمندان این مطالعه دریافته اند اتمسفر و چرخه آب و هوایی سیاره فراخورشیدی K۲-۱۴۱b بسیار عجیب است و بنظر می رسد این سیاره فراخورشیدی هم اندازه زمین دارای یک سطح، اقیانوس و جو است که همه آن نیز از همان مواد تشکیل دهنده یعنی سنگ ها تولید شده اند.
“گیانگ نگوین” (Giang Nguyen)، نویسنده اصلی این مطالعه اظهار داشت: این مطالعه برای نخستین بار به پیش بینی شرایط آب و هوایی K۲-۱۴۱b پرداخته است که بررسی این سیاره که صدها سال نوری از ما فاصله دارد، با تلسکوپ های جدیدی مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب به آسانی قابل شناسایی است.
دانشمندان هنگام تجزیه و تحلیل الگوی درخشش/روشنایی این سیاره دریافتند که حدود دو سوم این سیاره نور روز همیشگی را تجربه می کند. نزدیکی K۲-۱۴۱b به ستاره اش از نظر گرانشی سبب قفل شدن آن سیاره در جای خود می شود که این مساله نیز به آن معناست که آن طرف سیاره همیشه رو به ستاره مذکور است. این قسمت سیاره گرم و سوزان است و دمای آن به بیش از ۵۴۰۰ درجه فارنهایت می رسد و آنقدر گرم است که نه فقط سنگ ها را ذوب می کند، بلکه آنها را نیز بخار کرده و فضای عجیب و نامساعدی به وجود می آورد.
“نیکولاس کووان” (Nicolas Cowan)، یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: یافته ما به این معنا است که جو سیاره مذکور احیانا کمی فراتر از ساحل اقیانوس ماگما گسترش یافته که این مساله مکان یابی آن با تلسکوپ های فضایی را آسان تر می کند.
دیگر بخش های این سیاره در تاریکی اختتام ناپذیری پوشانده شده و به دمای بسیار سرد منفی ۳۲۸ درجه فارنهایت رسیده است.
در چرخه آب زمین، آب تبخیر می شود، در جو بالا می رود، متراکم می شود و همانند باران به سطح زمین برمی گردد. حالا این پروسه را در سیاره K۲-۱۴۱b تصور کنید که در آنجا بجای آب، فقط سنگ هایی برای انجام این پروسه موجود هستند.
سدیم، سیلیسیم مونوکسید و سیلیسیم دی اکسید موجود در K۲-۱۴۱b به بخار مواد معدنی تبخیر می شوند و آنها نیز توسط بادهای فرا صوت که سرعت آنها بیش از ۳ هزار و ۱۰۰ مایل در ساعت است، به سمت تاریک سیاره منتقل می شوند. از آنجا سنگ ها نیز همانند باران به درون اقیانوس ماگما با عمق ۶۰ مایل می بارند.
دانشمندان گفتند این چرخه به اندازه چرخه روی زمین ثابت و پایدار نیست. حرکت جریان اقیانوس ماگما از سمت شب به سمت روز آهسته تر است و پژوهشگران پیش بینی می کنند که ترکیب مواد معدنی با گذشت زمان تغییر خواهدنمود و در نهایت نیز سطح و جو سیاره کاملا تغییر می کند.
دانشمندان امیدوارند با پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب در سال ۲۰۲۱ اطلاعات بیشتری درباره این سیاره به دست آورند. تلسکوپ فضایی “جیمز وب” جایگزین تلسکوپ فضایی هابل خواهد بود. تلسکوپ جیمز وب با اندازه ای بزرگ تر و قدرتی بالاتر و البته هدف هایی متفاوت در حال آماده شدن است. این تلسکوپ دارای آینه ای عظیم است که بر قدرت رصدگری آن می افزاید و بعلاوه نسبت به هابل دورتر از زمین مستقر خواهد شد. بودجه ۸.۸ میلیارد دلاری تلسکوپ فضایی جیمز وب آنرا به یکی از بزرگترین و پرهزینه ترین پروژه های تاریخ ناسا مبدل کرده است.

آموزش هزینه