به گزارش خرید بک لینک با شنیدن گزارش هایی در خصوص دیده شدن موارد مبتلا شدن به ˮطاعون خیارکیˮ، نگرانی در مورد شیوع آن افزایش یافته است اما متخصصان حوزه سلامت باور دارند که نیازی به نگرانی نیست.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از هلث لاین، متخصصان حوزه سلامت چین، گونه جدیدی از بیماری معروف به “طاعون خیارکی”(Bubonic plague) را در این کشور کشف کرده اند که به تازگی باعث نگرانی بسیاری شده است.
طاعون خیارکی، متداول ترین حالت طاعون است که در سال های بین ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۱ میلادی شدت گرفت و شیوع “مرگ سیاه” یا “طاعون سیاه” را به دنبال داشت. شیوع این بیماری در آن زمان، جان افراد بسیاری را گرفت و بحران های اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی را هم به همراه داشت.
در صورت مبتلا شدن به طاعون خیارکی، بعد از ۲۴ ساعت، خیارک هایی روی بدن شخص مبتلا ظاهر می شوند که در اصل غدد لنفاوی متورم شده هستند. خیارک ها به تدریج بزرگ می شوند و درد بسیاری را به همراه دارند.
این نوع جدید از طاعون خیارکی که اخیرا تایید شده است، در چوپانانی دیده شد که در شهر بایانور چین زندگی می کنند. مقامات محلی حوزه سلامت چین به دنبال تایید این بیماری، به مردم اخطار دادند تا از شکار، خوردن و یا انتقال دادن حیواناتی که احتمال دارد حامل این بیماری باشند، اجتناب کنند.
در شرایط کنونی جهانی که با کووید- ۱۹ دست و پنجه نرم می کند، تصور شیوع یک بیماری دیگر می تواند ترسناک باشد اما جای نگرانی نیست چونکه طاعون خیارکی برخلاف کووید- ۱۹، درمان های واضحی دارد. بعلاوه، طاعون خیارکی هم اکنون سالانه به ندرت مبتلایانی را به خود اختصاص می دهد. این علل نشان می دهند که دیگر شاهد شیوع طاعون خیارکی در سطح گذشته آن نخواهیم بود.
دکتر “شانثی کاپاگودا”(Shanthi Kappagoda)، از پزشکان متخصص بیماری های عفونی “مرکز سلامت استنفورد”(SHC) اظهار داشت: ما حالا برخلاف گذشته می دانیم که طاعون خیارکی چگونه منتقل می شود. ما می دانیم که چگونه از آن پیشگیری نماییم و خویش را از حیوانات بیمار یا مرده دور نگه داریم. ما می توانیم افراد مبتلا به طاعون خیارکی را با آنتی بیوتیک های موثر درمان نماییم و با تجویز آنتی بیوتیک برای افرادی که در معرض این باکتری قرار دارند، جلوی بیمار شدن آنها را بگیریم.
طاعون خیارکی چگونه منتقل می شود؟
طاعون خیارکی، یک عفونت جدی در دستگاه لنفاوی است که از باکتری “یرسینیا پستیس”(Y. pestis) ناشی می شود. این باکتری، کک ها و حیواناتی مانند جوندگان، سنجاب ها و خرگوش صحرایی را مبتلا می کند و می تواند از این حیوانات به انسان هایی منتقل شود که توسط آنها گزیده یا زخمی شده اند.
طاعون خیارکی می تواند با نشانه هایی مانند تب، استفراغ، خونریزی، نارسایی اندام ها و زخم های باز همراه باشد. اگر باکتری به ریه ها برسد و آنها را آلوده کند، به بروز ذات الریه می انجامد.
کاپاگودا اضافه کرد: اگر طاعون خیارکی به سرعت درمان نشود، باکتری می تواند به واسطه جریان خون در بدن گسترش یابد و باعث “گندخونی” یا “سپتیسمی”(sepsis) شود.
برپایه گزارش “سازمان جهانی بهداشت”(WHO)، طاعون خیارکی در صورت درمان نشدن می تواند به مرگ ۶۰ درصد از مبتلایان بیانجامد.
در هر حال تا زمانی که حیوان مبتلا را لمس نکرده باشید، امکان مبتلا شدن به طاعون خیارکی، خیلی کم خواهد بود.
بیشترین موارد مبتلا شدن به طاعون خیارکی در چه کشورهایی است؟
مبتلا شدن به طاعون خیارکی، بسیار به ندرت رخ می دهد و بیشتر موارد مبتلا شدن به این بیماری معمولا در آفریقا، هند و پرو دیده می شوند.
آمریکا معمولا سالانه حدود هفت مورد مبتلا شدن به طاعون خیارکی را گزارش می دهد که بیشتر در ایالاتی مانند آریزونا، کالیفرنیا، کلرادو، نیومکزیکو و تگزاس هستند.
کاپاگودا افزود: انتقال این بیماری میان جوندگان، تنها در نواحی خاصی از آمریکا گزارش می شود که عموما کم جمعیت هستند؛ در نتیجه احتمال تماس انسان ها با حیوانات آلوده و ابتلای آنها به طاعون خیارکی، خیلی کم است.
سلاحی به نام نور خورشید
دلیل دیگر نادر بودن موارد مبتلا شدن به طاعون خیارکی، این است که باکتری عامل آن معمولا نمی تواند در معرض نور خورشید زنده بماند.
دکتر “رابرت گلاتر”(Robert Glatter)، از پزشکان “بیمارستان لنوکس هیل”(Lenox Hill Hospital) آمریکا اظهار داشت: باکتری یرسینیا پستیس، به آسانی با تابش نور آفتاب از بین می رود. اگر این باکتری در هوا منتشر شود، باتوجه به شرایط محیطی می تواند تا یک ساعت زنده بماند.
وی ادامه داد: علاوه بر همه این موارد، این بیماری نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. باآنکه با سرفه فرد بیمار و پخش قطرات آب دهان او، انتقال فرد به فرد هم رخ می دهد اما این مورد به ندرت پیش می آید. انتقال فرد به فرد تنها هنگامی امکان دارد که تماس با فرد مبتلا، بسیار نزدیک و مستقیم باشد.
طاعون خیارکی قابل درمان است
طاعون خیارکی برخلاف همه گیری آن در گذشته، حالا قابل درمان است. این بیماری هم اکنون، با کمک آنتی بیوتیک ها و با موفقیت درمان می شود و این راهبرد درمانی می تواند میزان مرگ و میر را کم کند.
اگر آنتی بیوتیک ها طی ۲۴ ساعت بعد از دیدن نشانه های ابتدایی به بیمار داده شوند، بهترین عملکرد خویش را خواهند داشت. در موارد شدیدتر طاعون خیارکی، بیمار به اکسیژن، تزریق وریدی و پشتیبانی تنفسی نیاز خواهد داشت.
کاپاگودا اظهار داشت: این مساله بسیار مهم می باشد که طاعون خیارکی، در مراحل ابتدایی درمان گردد چونکه تاخیر در درمان می تواند خطر مرگ بیمار را افزایش دهد.
افرادی که به طاعون خیارکی مبتلا نشده اند اما با حیوانات یا افراد مبتلا در تماس هستند هم آنتی بیوتیک هایی را دریافت می کنند تا از ابتلای آنها پیشگیری شود.
باتوجه به این مطالب می توانیم مطمئن باشیم که طاعون خیارکی حداقل بزودی باز نخواهد گشت و حتی اگر بازگردد، دانش و منابع مورد نیاز برای کنترل آن وجود دارد.