به گزارش خرید بک لینک ستاره شناسان ˮموسسه اخترشناسی هاواییˮ(IfA) در مطالعه اخیرشان موفق به اندازه گیری ساختار میدان مغناطیسی تاج خورشیدی شده اند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، تاج خورشیدی(Corona) بیرونی ترین لایه خورشید است و ذرات پر انرژی و بار الکتریکی و در درجه اول الکترون ها و پروتون ها منتشر می کند و این ذرات به بیرون از تاج خورشیدی که آنرا “باد خورشیدی”(solar wind) می نامند، جریان پیدا می کنند. باد خورشیدی از منظومه شمسی با سرعتی حداکثر ۹۰۰ کیلومتر بر ثانیه و دمای یک میلیون درجه سلسیوس عبور می کند. این ماده از پلاسما ساخته شده است.
خواص تاج خورشیدی نتیجه میدان مغناطیسی پیچیده خورشید است که در قسمت داخلی خورشیدی تولید می شود و به بیرون توسعه پیدا می کند. در یک مطالعه جدید “بنجامین بو”(Benjamin Boe) از “موسسه اخترشناسی هاوایی” شکل میدان مغناطیسی تاج خورشیدی را با وضوح فضایی بالاتر اندازه گیری کرده است. وی از کل مشاهدات خورشیدگرفتگی بعنوان داده این مطالعه بهره برده است.
با وجود پیشرفت های چشم گیر فناوری در دهه های اخیر جهت بررسی این گونه موارد بعضی از جنبه های تاج خورشیدی تنها در طول خورشید گرفتگی مورد بررسی قرار گرفته اند.
بنابراین ستاره شناسان تصمیم گرفتند داده های مربوط به ۲۰ سال خورشید گرفتگی را مشاهده و مورد مطالعه قرار دهند.
ازآنجا که تیم “شرپاس باد خورشیدی”(solar wind sherpas) خورشیدی گرفتگی های هر نقطه از جهان را مورد بررسی قرار می دهند انجام این کار امکان دارد.
“شرپاس باد خورشیدی” یک تیم متشکل از دانشمندان و کاشفان بین المللی است که برای مشاهده و جمع آوری داده ها از تمامی خورشید گرفتگی ها(TSE) به سراسر جهان سفر می کنند. این مشاهدات خورشید گرفتگی سبب جمع آوری اطلاعاتی درباره تاج خورشیدی شده است.
بو اظهار داشت: بیشتر از یک قرن است که تاج خورشیدی مورد بررسی قرار گرفته است اما هیچگاه از تصاویر خورشید گرفتگی برای اندازه گیری ساختار میدان مغناطیسی آن استفاده نشده است. من می دانستم که با استفاده از تکنیک های مدرن پردازش تصویر در داده های خورشید گرفتگی می توان اطلاعات بیشتری را استخراج کرد.
طی این مطالعه، بو الگوی توزیع خطوط میدان مغناطیسی در تاج خورشیدی را ردیابی کرد. برای این کار او از یک “روش ردیابی خودکار”(automatic tracing method ) جهت بررسی تصاویری از ۱۴ رویداد تاج خورشیدی طی دو دهه گذشته استفاده نمود. این داده ها فرصتی برای مطالعه تغییرات تاج خورشیدی در دو چرخه مغناطیسی ۱۱ ساله خورشید فراهم نمود. وی دریافت که الگوی میدان های مغناطیسی تاج خورشید بسیار ساختار یافته است.
او همینطور مشاهده کرد که این الگو با گذشت زمان تغییر می کند. او برای تعیین کمیت این تغییرات، زاویه میدان مغناطیسی را نسبت به سطح خورشید اندازه گرفت. در دوره هایی که فعالیت خورشیدی کم است میدان تاج خورشیدی تقریباً مستقیم از سمت خورشید در نزدیکی خط استوا و قطب منتشر می شود، در حالیکه در میانگان در زوایای مختلفی انتشار یافته است. از سوی دیگر در طول حداکثر فعالیت خورشیدی، میدان مغناطیسی تاج خورشیدی به مراتب کمتر سازمان یافته و بیشتر شعاعی بود.
تابحال محققان فرض می کردند که میدان مغناطیسی تاج خورشیدی شعاعی فراتر از ۲.۵ شعاع خورشیدی است اما محققان طی این مطالعه دریافتند که میدان تاج خورشیدی غالباً غیر شعاعی است و شعاع خورشیدی آن حداقل چهار است.
بو در پایان اظهار داشت: این نتایج به ما در درک بهتر نحوه شکل گیری باد خورشیدی کمک خواهد نمود و ازاین رو توانایی ما برای پیشبینی آب و هوای فضایی هم می تواند بهبود یابد.