خرید بک لینک: پژوهشگرانˮ دانشگاه آلبرتاˮ(University of Alberta) کانادا در مطالعه اخیرشان اظهار کرده اند ژن های افراد در پیش بینی وضعیت سلامتی و احتمال ابتلای آنها به بیماری در آینده نقشی ندارند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمودو، یافته های این مطالعه که در مجله “PLOS One” انتشار یافت، مروری بر علوم پیرامون “مطالعهٔ هم خوانی سراسر ژنوم”(genome-wide association study) است. “مطالعه هم خوانی سراسر ژنوم”(GWAS) در دانش ژنتیک یک بررسی سراسری ژنوم بر روی مجموعه ای از تنوع های ژنتیکی فردی در افراد مختلف است و طی آن پژوهشگران تغییرات چندریختی تک-نوکلئوتید(single-nucleotide polymorphism یا SNPs) دی. ان. ای آنها را مورد بررسی قرار می دهند. برای اینکه تغییرات چندریختی تک-نوکلئوتید با وضعیت سلامتی افراد مرتبط می باشد. خیلی از چندریختی تک-نوکلئوتیدها یا نشانگرهای ژنتیکی بعنوان عوامل خطرناک در صدها بیماری شناخته شده اند.
طی این مطالعه پژوهشگران قصد داشتند بطور خیلی خاص تاثیر ژنتیک را بر سلامتی افراد ارزیابی کنند و دریابند آیا ژنتیک به آنها در پیش بینی بیماری ها کمک می نماید یا خیر.
به همین دلیل پژوهشگران یک مدل جدید برای تجزیه و تحلیل داده های بیشتر از ۵۰۰ مطالعهٔ هم خوانی سراسر ژنوم که بیشتر از ۲۰۰ وضعیت پزشکی را پوشش می داد ابداع کردند.
بر طبق مدل آنها برخی بیماری ها مانند بیماری “کرون” به شدت تحت تأثیر ژنتیک قرار دارد و ژن های هر فرد تا ۵۰ درصد در ابتلای شخص به آن بیماری موثر هستند اما ژن ها در پیش بینی دیگر بیماری ها نقش چندانی ندارند.
بیماری کرون(Crohn’s disease) یکی از بیماری های التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص می شود. بیماری کرون یک بیماری مزمن بوده که قسمت های گوناگون دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را می تواند تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری بیشتر قسمت انتهایی روده باریک(ایلئوم) و قسمت ابتدایی روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری می تواند تمام لایه های روده را درگیر سازد و حتی سبب بیماری فیبروز شود.
“دیوید ویشارت”(David Wishart) نویسنده این مطالعه و زیست شناس و محقق “دانشگاه آلبرتا” کانادا اظهار داشت: به زبان ساده دی. ان. ای نمی تواند سرنوشت افراد را مشخص و نمایان کند و چندریختی تک-نوکلئوتیدها نیز پیشگو نیستند. ژنتیک در بعضی بیماری ها همچون خیلی از سرطان ها، دیابت و بیماری آلزایمر، در بهترین حال تنها ۵ تا ۱۰ درصد سهم دارد.
ویشارت در آخر اضافه کرد: نتیجه نهایی این است که اگر بخواهیم اندازه گیری دقیقی از سلامتی افراد و احتمال ابتلای آنها به بیماری ها به دست آوریم، بهتر است متابولیت ها، میکروبها یا پروتئین های بدن اندازه گیری شود نه ژن ها.
منبع: خرید بک لینک
