مغز به کمک ۳ نوع سلول روز را از شب تشخیص می دهد

خرید بک لینک: پژوهشگران موسسه ˮسالکˮ(Salk) سلول های حساس به نور را در انسان شناسایی کرده اند که بنظر می رسد به ایجاد چرخه سالم روز و شب کمک می کنند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهشگران از کشف سه نوع سلول در چشم خبر دادند که نور را تشخیص می دهند و ساعت زیستی مغز را با نور محیط تراز می کنند. طی این مطالعه پژوهشگران سلول هایی به نام “سلول های حساس به نور گانگلیون شبکیه”(ipRGCs) را مورد بررسی قرار دادند.
نور روشن در شب چرخه های طبیعی روز-شب را که ساعت زیستی نامیده می شود مختل می کند و می تواند موجب بی خوابی شود. در حقیقت، ساعت زیستی نقش عمده ای در سلامت دارند. چرخه شبانه روزی مختل شده با افزایش مبتلاشدن به بیماری هایی مانند سرطان، بیماری های قلبی، چاقی، اختلالات افسردگی و دیابت نوع ۲ در افرادی که در شیفت شب کار می کنند مرتبط بوده است. ازاین رو درک چگونگی احساس چشمان انسان به نور می تواند منجر به توسعه درمان های بهتری برای مبازه با بیماری مانند افسردگی شود.
اخیر پژوهشگران موسسه سالک از کشف سه نوع سلول در چشم که نور را تشخیص داده و ساعت زیستی مغز را با نور محیط ما تراز می کنند، اطلاع داده اند.
“سچیداناندا پاندا”(Satchidananda Panda) نویسنده ارشد این مطالعه اظهار داشت: ما اکثرا به یک گونه داخلی تبدیل گشته ایم و از چرخه طبیعی نور روز در طول روز و تاریکی تقریباً کامل در شب خارج شده ایم. درک چگونگی پاسخ ipRGC به کیفیت، کمیت، مدت زمان و توالی نور به ما کمک می نماید تا نورپردازی بهتری را برای ICU های نوزادان، مراکز مراقبت از کودکان، مدارس، کارخانه ها، دفاتر، بیمارستانها، خانه های سالمندان و حتی ایستگاه فضایی طراحی نماییم.
درک جدید از ipRGCs همین طور امکان دارد به ما در تحقیقات آینده که در زمینه ایجاد نور درمانی است، کمک نماید تا بتوان افسردگی، بی خوابی، کمبود توجه و بیش فعالی(ADHD)، درد میگرنی و حتی مشکلات خواب در میان بیماران را درمان نماییم.
در حالیکه قبلاً ipRGC در شبکیه موش ها مشخص شده بود، این سلولها هیچ گاه در شبکیه انسان دیده نشده بود. در این مطالعه جدید، پژوهشگران از متد جدیدی استفاده کردند. پژوهشگران طی این مطالعه نمونه های شبکیه سالم افرادی که فوت کرده بودند را مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران سپس این نمونه ها را در یک شبکه الکترود قرار دادند تا نحوه واکنش آنها به نور را بررسی نمایند. آنها دریافتند که گروه کوچکی از سلول ها بعد از تنها ۳۰ ثانیه پالس نور ملتهب شدند و بعد از خاموش شدن چراغ، بعضی از این سلول ها چند ثانیه طول کشید تا التهاب آنها متوقف شود.
پژوهشگران چندین رنگ از نور را آزمایش کردند و دریافتند که این سلول های “حساس به نور” نسبت به نور آبی حساس هستند. بعد از انجام آزمایش های مختلف آنها متوجه سه نوع مجزا سلول از ipRGC شدند. نوع ۱ نسبتاً سریع به نور پاسخ داد اما خاموش شدن مدت زمان زیادی طول کشید. برای روشن کردن نوع ۲ مدت زمان بیشتری طول کشید و خاموش بودن آن نیز بسیار طولانی بود. نوع ۳ فقط هنگامی که یک چراغ بسیار روشن بود پاسخ داد، اما آنها سریع تر روشن شدند و به محض اینکه چراغ خاموش شد، خاموش شدند.
درک چگونگی عملکرد هر نوع ipRGC امکان دارد به پژوهشگران در طراحی بهتر چراغ ها و توسعه درمانی که بتواند فعالیت سلول را روشن یا خاموش کند، کمک نماید. مطالعه جدید در واقع به توضیح پدیده گزارش شده در مطالعات گذشته نیز کمک میکند که در آنها گفته شده بود بعضی از افراد نابینا با وجود عدم توانایی دیدن، هنوز هم می توانند چرخه خواب و بیداری و ساعت زیستی خودرا با چرخه شبانه روزی هماهنگ کنند. بنابراین، آنها باید به صورتی نور را حس کنند. آنها دریافتند که ipRGC سلول هایی هستند که وظیفه ارسال آن سیگنال نوری به مغز را دارند. پاندا در آخر گفت گام بعدی پژوهشگران بررسی میزان خالص این سلول ها با رنگ های مختلف نور، شدت و مدت زمان های مختلف است.

منبع:

دسته‌ها