به گزارش خرید بک لینک گسترش فناوری تشخیص چهره علاوه بر مزایای گوناگون برای جوامع امروز، معایبی هم دارد که باید مورد توجه قرار گیرند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا، با گسترش سریع هوش مصنوعی و فناوری تشخیص چهره، مرزهای مربوط به حریم خصوصی و امنیت در حال محو شدن هستند. دلیل این موضوع، تغییراتی است که به دنبال پیشرفت های قابل توجه و در مقیاس بزرگ رخ می دهند. تصویربرداری دیجیتال، پردازش سریع، تحلیل بافت پوست، دوربین های حرارتی، یادگیری ماشینی، سنسورهای سه بعدی، تشخیص گفتار و حرکت و خیلی از این گونه موارد، پیشرفت های حاصل از گسترش فناوری هستند. این پیشرفت ها می توانند موانع فنی را از بین ببرند و امکان گردآوری، ثبت، ذخیره، تحلیل و کاربرد داده ها و اطلاعات را فراهم نمایند.
چنین پیشرفت های گسترده ای، به کامپیوتر های قوی امکان می دهند که از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی استفاده کنند و قابلیت های فناوری تشخیص چهره را با دقت نسبتاً کامل به کار گیرند. هم اکنون می توان فناوری تشخیص چهره را نه تنها برای شناسایی افراد، بلکه برای آشکار کردن اطلاعات شخصی آنها مانند تصاویر، پست های فضای مجازی و حساب کاربری هم به کار گرفت؛ در نتیجه بروز نگرانی در مورد گسترش این فناوری و افرادی که به اطلاعات حاصل از آن دسترسی دارند، طبیعی است.
هم اکنون، تغییر در حوزه های امنیتی و حریم خصوصی به چشم می خورد و تقریباً می توان اظهار داشت که با گسترش فناوری هایی مانند هوش مصنوعی و تشخیص چهره، در آینده امکان ثبت و ذخیره همه صحبت ها و حتی شاید افکار افراد وجود خواهد داشت؛ در نتیجه می توان اظهار داشت که سیستم های نظارتی قصد دارند با کمک این فناوری ها، موارد انتزاعی مانند احساسات، حالت ها و افکار را هم ثبت کنند. در صورتیکه این پیش بینی ها به حقیقت تبدیل شوند، امنیت و حریم خصوصی را تنها می توان در خیال جستجو کرد و دیگر مرزی میان مکان های عمومی و خصوصی وجود نخواهد داشت.
با عنایت به احتمال وجود چنین تغییرات قابل توجهی، گسترش فناوری تشخیص چهره هم مزایا و هم معایبی را به جوامع خواهد آورد. باآنکه این فناوری، قابلیت آشکار کردن شبکه های تروریستی و مختل کردن تهدیدات آنها نسبت به جامعه را دارد اما می تواند به ابزاری برای کمک به نیروهای دشمن هم تبدیل گردد و به آنها قدرت بدهد. طبیعت دوگانه این فناوری، ضرورت درک بیشتر قابلیت های آن و تأثیر آن بر دولت ها، صنایع، سازمان ها و دانشگاه ها را نشان داده است. برای درک پیشرفت های فنی آینده، باید اکتشافات اساسی در مورد مزایا و معایب رویارویی با آن صورت گیرد.
پیشرفت پژوهش های صورت گرفته در هوش مصنوعی، توانایی ایجاد گروه هایی با خصوصیت های متمایز و حذف چهره های متفاوت از نظر سیستم را برای ملت ها فراهم می آورد. از آنجائیکه سیستم های تشخیص چهره می توانند جنسیت و خصوصیت های اساسی مانند رنگ پوست را تشخیص دهند، قدرت زیادی را برای هوش مصنوعی فراهم می کنند اما برای مردم علاوه بر مزایا، معایبی هم به همراه خواهند داشت.
عملکرد فناوری تشخیص چهره چگونه است؟
یک سیستم پیچیده تشخیص چهره، از تجهیزات گوناگونی مانند دوربین، سنسور، پردازشگر فیلم، تحلیلگر بافت پوست، دوربین حرارتی و الگوریتم هایی تشکیل شده که قابلیت شناسایی فرد و تأیید چهره او را در یک تصویر دیجیتال یا یک ویدئو فراهم می کنند. سیستم تشخیص چهره، معمولاً کار خویش را به کمک مقایسه چهره مورد نظر با چهره های موجود در یک پایگاه داده دیجیتالی انجام می دهد که تصاویر عمومی و یا خصوصی را شامل می شود. بدین ترتیب می توان اظهار داشت که نرم افزار تشخیص چهره، کار خویش را به کمک انطباق جهان واقعی با تصاویر قابل دسترس انجام می دهد.
فناوری تشخیص چهره با داشتن این توانایی های پیشرفته، عملکرد بسیار قوی و کارآمدی خواهد داشت و در هر محیطی همچون کشورهای تحت نظارت، شرکت های در رابطه با رسانه اجتماعی و سازمان های مجری قانون، به درستی عمل خواهد نمود. تلفیق این فناوری با دموکراسی و تجارت می تواند به پویایی و سازگاری آن منجر شود و ایمنی و حریم خصوصی مردم را در سرتاسر جهان تضمین کند.
کاربردهای فناوری تشخیص چهره
باآنکه فناوری تشخیص چهره در ابتدا با بخش های مربوط به نظارت و امنیت مرتبط بود اما گسترش آن در طول سال های اخیر، پای بخش های متفاوتی را به پروژه های مربوط به آن باز کرده و تغییراتی اساسی در تعامل این فناوری با بخش های دیگر پدید آورده است.
کاربردهای احتمالی هوش مصنوعی، بی پایان هستند. این فناوری هم اکنون در تلفن های همراه هوشمند، شبکه های اجتماعی، ابزار هوشمند، پهپادها و خودروهای خودران به کار می آید. از این فنآوری، در چندین فرودگاه، ایستگاه اتوبوس و قطار هم برای شناسایی مسافران، تشخیص تهدیدات احتمالی و موارد امنیتی دیگر استفاده می شود.
