به گزارش خرید بک لینک پژوهشگران سوئیسی، یک سیستم مبتنی بر یادگیری ماشینی را با یک بازوی مصنوعی ادغام کرده اند تا به افراد مبتلا به فلج اندام در برداشتن اشیا کمک کنند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از نقل از تک کرانچ، اندام های مصنوعی، سالانه در حال پیشرفت هستند اما قدرت و دقت به کار رفته در آنها، همیشه به استفاده ساده و موثر منجر نمی گردد چونکه افراد مبتلا به فلج اندام، توانایی کنترل اندام مصنوعی را فقط در سطح پایه دارند. پژوهشگران سوئیسی تلاش دارند برای مرتفع ساختن این مشکل، از هوش مصنوعی در کنترل اندام مصنوعی استفاده کنند.
فردی را تصور کنید که دست او از قسمت آرنج قطع شده و یک اندام مصنوعی هوشمند را با قسمت بالای آرنج خود کنترل می کند. چنین افرادی می توانند با کمک حسگرهایی که در عضلات آنها نصب شده، بازوی خویش را به آسانی حرکت دهند و آنرا در جهت مناسب به کار بگیرند تا اشیا را از روی میز بردارند.
خیلی از عضلات و تاندون هایی که انگشتان را کنترل می کنند، از بین رفته اند و اگر برداشتن و رها کردن اشیا، تنها قابلیتی باشد که اندام مصنوعی برای کاربر فراهم می آورد، خیلی از مزایای دست مصنوعی را نخواهند داشت.
پژوهشگران “مؤسسه پلی تکنیک فدرال لوزان”(EPFL) کوشیده اند تا از پس چنین مشکلاتی برآیند. اگر دست مصنوعی بتواند حرکاتی که دست واقعی به صورت خودکار انجام می دهد، شناسایی کند، محدودیت های یک اندام مصنوعی را نخواهد داشت. تلاش پژوهشگران این است تا امکان شناسایی خودکار روش برداشتن اشیا را برای دست مصنوعی فراهم نمایند تا با چنین شرایطی سازگار باشد.
ایده پژوهشگران این است که کاربران اندام مصنوعی، یک مدل یادگیری را آموزش دهند تا بتواند سیگنال های ارسال شده از عضلات آنها را هنگام داشتن حرکات متفاوت، بررسی کند. دست رباتیک با کمک این اطلاعات ابتدایی می تواند تشخیص دهد که باید چه جسمی را بر دارد و با بررسی محیطی که با آن در تماس است، بهترین تلاش را در زمان واقعی عرضه نماید. دست مصنوعی می تواند در مقابل افتادن اشیا مقاومت کند و در صورت ایجاد لغزش، در کمتر از نیمی از ثانیه، باردیگر از عهده کنترل جسم برآید.
دست مصنوعی علیرغم این قابلیت ها می تواند اجسام را محکم نگه دارد تا کار کاربر با آن تمام شود و سپس، آنها را به جای خود بازگرداند؛ بدین ترتیب، کاربر می تواند فنجان چای و قهوه خویش را با دست مصنوعی بردارد و بعد از نوشیدن، آنرا باردیگر سر جای خود بگذارد. سیستم کلی دست مصنوعی می تواند تغییر سیگنال های عضلات را هنگام انجام دادن چنین کارهایی احساس کند.
این سیستم که روی یک بازوی رباتیک به کار گرفته شده، هنوز در مراحل آزمایشی به سر می برد و تنظیمات آن به درستی انجام نشده است اما این روش کنترل، بسیار امیدوارکننده به نظر می آید و در صورت موفقیت می تواند گام مهمی برای شکل گیری نسل آینده اندام مصنوعی هوشمند به شمار رود.
این پژوهش، در مجله “Nature Machine Intelligence” به چاپ رسید.

آموزش سیستم هوشمند