تاریخچه جالب خودروهای برقی خودرو های الکتریکی از ۲۰۰ سال پیش وجود داشتند!

خرید بک لینک: علاقه وافر افراد به برندهای نامی خودرو در جهان مانند تسلا سبب شده تا خودرو های الکتریکی خیلی سریع خودشان را در دل مردم جا کنند اما حقیقت این است که خودرو های الکتریکی تاریخ بسیار طولانی دارند و حتی می توانیم بگوییم از یک قرن پیش و پیش از خودرو های بنزینی نیز در جهان تولید شده اند.
به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا، از آنجایی که نگرانی در مورد تأثیرات زیست محیطی خودرو های بنزینی افزایش یافته است بدین سبب توسعه خودروهایی که تأثیر مخربی بر محیط زیست ندارند، بسیار باارزش است. هم اکنون تقاضای افراد برای خرید “خودروهای الکتریکی”(EV) مبتنی بر موتورهای الکتریکی و خودرو های هیبریدی که برای حرکت کردن از ترکیب دو یا چند منبع مجزای قدرت استفاده می نمایند، افزایش یافته است. در این خبر می خواهیم تاریخچه جالب خودرو های الکتریکی را توضیح دهیم.
در صورتیکه در مورد تاریخ دقیق ظهور خودرو های الکتریکی اختلاف نظر وجود دارد، ما سال ۱۸۲۸ را زمان تولد آن می پنداریم برای اینکه این سالی است که “آنیوس ای ستوان جدلیک”(Anyos István Jedlik ) مهندس، فیزیک دان و کشیش مجارستانی نظام سنت بندیکت اولین مدل موتور الکتریکی را ساخت. شاید به سبب اینکه کسی از تاریخ دقیق ساخت نخستین مدل خودرو الکتریکی خبر ندارد تابحال اسمی از این مخترع مجارستانی به گوش مان نخورده است. بر همین مبنا در خیلی از تاریخچه های خودرو های الکتریکی سال ۱۸۳۴ یا ۱۸۳۵ بعنوان سال ظهور خودرو های الکتریکی ذکر شده است و بدین سبب در تاریخچه ها نامی از “آنیوس ای ستوان جدلیک” نبرده اند و تنها “توماس دیونپورت” (Thomas Davenport) آمریکایی را نخستین مخترع موتور الکتریکی می دانند.

سال ۱۸۳۴ یا ۱۸۳۵ بود که توماس دیونپورت یک لوکوموتیو کوچک را که توسط دو آهنربای الکتریکی قدرت می گرفت، ساخت و از لوکوموتیو نیز در خطوط راه آهن استفاده می شد. در صورتیکه این یک نمونه اولیه برای اتومبیل ها نبود، این مدل بعنوان یک مدل تراموای شهری الکتریکی بود که چندین سال بعد و در قرن ۲۱ بکار گرفته شد. تراموا یا واگن برقی نوعی واگن است که بر روی ریل هایی که در خیابان قرار داده شده حرکت می کند. تراموا هم می تواند درون شهری و هم بین شهری باشد. واگن های برقی معمولاً سبک تر و کوتاه تر از قطارهای معمولی و متروها هستند. البته مرز دقیقی میان تراموا و قطارهای عادی وجود ندارد و برخی ترامواها امکان دارد که از روی راه آهن معمولی هم حرکت کنند (مانند تراموا-قطار) همین طور امکان دارد بتوانند از روی راه آهن مترو و ریل های سبک نیز حرکت کنند؛ واگن های برقی برای حمل مسافر و به ندرت برای حمل بار طراحی شده اند.
چند تن از مخترعان دیگر نیز در طول این دهه به ساخت خودرو های الکتریکی مشغول بودند که از آن میان می توان به “رابرت اندرسون”(Robert Anderson) اسکاتلندی که بین سال های ۱۸۳۲ تا ۱۸۳۹ یک کالسکه الکتریکی را طراحی کرد، اشاره نمود.
فرانسوی ها نیز از این قافله جا نمانده بودند چونکه “گاستون پلانته”(Gaston Planté) فیزیکدان فرانسوی در سال ۱۸۵۹ موفق به اختراع باتری اسیدی قابل شارژ شد. از این باتری پیش تر در ماشین ها استفاده می کردند. باتری اسیدی یا باتری سربی-اسیدی گونه ای از باتری قابل شارژ است. به رغم ذخیره انرژی کم نسبت به وزن و حجم آن، به سبب هزینه پایین و عرضه زیاد در وسایل نقلیه موتوری مورد استفاده قرار می گیرد.
یکی دیگر از فرانسوی ها، “کامیل فور”(Camille Faure) شیمیدان بود که در سال ۱۸۸۱ توانست باتری اسیدی دیگری را اختراع کند که این باتری علاوه بر قدرت دادن به اتومبیل، برای نخستین بار در سال ۱۸۸۶ در زیردریایی ها هم مورد استفاده قرار گرفت. همین طور از آن برای روشن کردن شهر پاریس مورد استفاده قرار گرفت و این شد که پاریس لقب “شهر نور” (the city of lights) را به خود اختصاص داد.
پس از فرانسوی ها نوبت به انگلیسی ها می رسد. “توماس پارکر”(Thomas Parker) موفق به ساخت نخستین خودرو الکتریکی شد، این تیتر مقاله ای بود که سال ۱۸۸۴ منتشر گردید اما این در شرایطی است که تابحال در تاریخچه خودرو های الکتریکی نامی از وی دیده نمی گردد. بعد از آن نویسنده این مقاله اعلام نمود حتی اگر وی سازنده اولین خودروی الکتریکی نباشد اما اولین وسیله الکتریکی که توانایی تولید انبوه دارد و سبب تحولی عظیم در نوع سفر مردم می شود را ساخته است.
بعد از فرانسه و انگلستان، به ایالات متحده برمیگردیم. در دهه ۱۸۹۰، “ویلیام موریسون”(William Morrison) مخترع آمریکایی چند مدل مختلف خودروی الکتریکی ساخت. نخستین تلاش وی در سال ۱۸۸۷ بود اما وی در اولین تلاش موفق نبود اما او ناامید نشد و در تلاش دوم و در سال ۱۸۹۰ با توسعه اتومبیل و باتری موفق شد.
هنگامی که ما در مورد استفاده از نیروی برق در آن دوران فکر می نماییم، “توماس ادیسون”، را به یا می آوریم. وی در سال ۱۸۹۹ کار بر روی باتری های خودرو را شروع کرد. در سال ۱۹۱۲ هنگامیکه وی در اوج موفقیت بود موفق به توسعه یک خودرو الکتریکی شد اما بعد از آن با دیدن برتری خودرو های بنزینی بر خودرو های الکتریکی دست از کار کشید.

منبع:

دسته‌ها