عکس روز ناسا؛ غلتیدن دو کهکشان در آغوش یکدیگر

خرید بک لینک: ناسا عکسی حیرت انگیز از خوشه کهکشانی Pisces موسوم به صورت فلکی ماهی یا برج حوت را که دو کهکشان در آن در حال برخورد هستند و در مشاهدات امروز تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا گرفته شده، منتشر نموده است.

به گزارش خرید بک لینک به نقل از ایسنا و به نقل از ناسا، رصدخانه فضایی پرتو ایکس چاندرا متعلق به آژانس فضایی آمریکا (ناسا) هم اکنون در حال رصد و مطالعه خوشه کهکشانی ماهی یا حوت است. جایی که در نزدیکی آن، دو کهکشان موسوم به NGC 520 در میانه فرآیند برخورد و ادغام شدن هستند.

این دو کهکشان که حدود ۱۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند، حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش آغاز به ادغام کرده اند!

این عکس در طول رصد ۸ ساعت و ۳ دقیقه ای امروز تلسکوپ چاندرا شکار، پردازش و انتشار یافته است.

صورت فلکی ماهی یا حوت (Pisces) از صور فلکی منطقهالبروج است که پس از “دلو” و پیش از “بره” قرار دارد. در این پیکر آسمانی ستاره درخشانی دیده نمی گردد.

این صورت فلکی در اوایل آبان ماه در بهترین وضعیت رصدی قرار می گیرد. در نقشه ها به صورت دو ماهی ترسیم شده است که با طنابی به هم متصل هستند.

خورشید در زمان عبور از نقطه اعتدال بهاری، یعنی شروع بهار در محدوده این صورت فلکی قرار می گیرد.

پرنورترین ستاره این صورت فلکی “رشاء” نام دارد که در زبان عربی به معنای گره است. این گره در طنابی که دو ماهی را در برگرفته، وجود دارد.

صورت فلکی حوت هیچ ستاره پرنور دیگری ندارد، به نحوی که خیلی از ساکنان شهرهای بزرگ هیچ گاه این صورت فلکی را مشاهده نمی کنند.

بابلیان باستان، ستارگان این صورت فلکی را به صورت مادر و پسری نمایش می دادند که خویش را به شکل ماهی در آورده اند.

یونانیان هم داستان کاملا مشابهی در این مورد دارند. “آفرودیت” (Aphrodite)الهه عشق و پسرش “اروس” (eros) تحت تعقیب مردی به نام “تیتونوس” (tithonos) بودند که سرنوشت عجیبی داشت. وی هر چند که فناناپذیر بود، ولی مانند انسان های معمولی پیر می شد. تیتونوس که رومیان او را به صورت غول نفرت آوری مجسم می کردند، به دنبال آفرودیت بود که رومیان او را “ونوس” می نامیدند و پسر کوچکش بود.

پیش از آن که تیتونوس بتواند به آنها برسد، مادر و پسر به دریا پریدند و خویش را به شکل دو ماهی در آوردند. بعد از آن، این ماهی ها از جانب خدایان به آسمان انتقال یافتند و به وسیله نوار پهنی با یکدیگر مرتبط شدند. این طریقه ارتباطی بعنوان نمود و نشانی از عشق مادری به شمار می آید.

صورت فلکی حوت برای مسیحیان پیشین هم اهمیت ویژه ای داشت. دوران مسیحیت حدود ۲ هزار سال قبل آغاز شد، یعنی زمانی که نقطه اعتدال بهاری از برج حمل به برج حوت انتقال یافت. عیسی مسیح در دوران ابتدایی مسیحیت با این صورت فلکی ارتباط داده می شد.

اما از نظر علم امروزی، دو کهکشان NGC 520، یک جفت کهکشان مارپیچی در حال ادغام هستند که این مورد توسط “ویلیام هرشل”، ستاره شناس آلمانی-بریتانیایی در تاریخ ۱۳ دسامبر ۱۷۸۴ کشف شد.

دسته‌ها